Alle Dinge sen mi aurdön van min Våder. En Nemmen käänt di Seen, üs alining di Våder, en Nemmen käänt di Våder, üs alining di Seen, en hokken di Seen et öntdekke wel.
Hat es mi Alles aurdön van min Våder. En Nemmen weet, hokken di Seen es, üs alining di Våder; nog hokken di Våder es, üs alining di Seen, en hokken di Seen dit wel ipenbåre.
En ik sen ek moar ön di Warld, mar ja sen ön di Wârld, en ik kom tö di. Hellig Vader, bewåre jam ön din Noom, welk dü mi iwen heest, dat ja jens /sen/, alliküs wü.
Wilt ik bi jam wiär ön di Warld, bewåret ik jam ön din Noom. Dânen, welk dü mi iwen heest, hå ik bewåret, en diär es Nemmen van jam forlesen, voarbütten dit forlesen Biären, omdat di Skreft tö folling komt.
Omdat et forkindjigt wåd, üs di Tid tö folling kam, en omdat alle Dinge töhop onder jen Opperhaud såmelt wåd, bid wat ön Hemmel en üp di Örd es dör höm sallew.
En hi es dit Haupt (Haud) van di Likhäm, nämelk dit Geminte, welk di Begen es en di Jestgeboren van di Doaden, om dat hi ön alle Dinge di jest Rang hå skuld.
Let üs âplukke üp Jesus, diär di Glow begent en voljendigt hed. Alhurwel hi hed Frügged ha küd, nom hi dit Krüts üp sik me Geduld, en agtet di Skand ek, en set nü tö di rogt Hund üp Gottes Trōn.
En van Jesus Kristus, di tru Tjüg en Jestgeboren van di Doaden, en Opperst aur di Könninger üp di Örd, diär üs lew hēd, en tauet hed van di Send me sin Blöd.
En di sowenst Engel posaunet. En diär wåd gurtem Stemmen ön Hemmel hjert, diär sprok: Di Könningrikken üp di Wârld sen üs Herr en sin Kristus tö fäl en, en hi skel üs Könning regire ön al Ewigheid.