Eter en Ipenbåring ging ik diärâp, en besprok mi me jam aur dit Evangilje, wat ik di Heiden forkindjigt, senderlik me dânen, diär ön Agting stönd, omdat ik ek foriws löp, of löpen hed.
Diärom ha ik dit uk ek länger üthoald küd, en ha höm stjürt, omdat ik tö weten fing, hur-t me ju Glow stånt; of dat di Forsjukker ju meskin forsagt hēd, en üs Årbed foriws wiär.
For Gottes Urd es lewendig en kraftig, en skarper üs en Knif me tau Eggen, wat deppelt skiärt, en dringt dör, tö dat et skäd Liw en Sil en Geist, uk Mark en Bin, en es en Rigter aur di Hartens Sen en Tågten.