Mar hi kīrt höm om, en said tö Petrus: “Skäd di van mi, Satan, dü måkest mi Argernis, di tinkt nönt om dit, wat voar Gott gelt, mar bi di Mensken wat es.
En nem ju ek di Skek eter dös Warld ön, mar forandere ju Sen dör Apniing, omdat I prowe mai, wat Gottes Wel es, wat gud es, wat höm wel håget, en volkommen es.
For üs Iär bestånt diäron, nämelk dit Tjügnis van üs Geweten, dat wü ön Jenfoaldigheid en Aprogtigheid voar Gott, ek ön Wisheid na dit Flēsk, mar ön Gottes Gnad üp Warld wandelt ha, en foar-t mist bi ju.
Mar hi, di Freds Gott, hellige ju dör en dör, en ju Geist hilental, samt di Seel en di Likhäm mut behölden ud ünskildjig tö üp üs Herr Jesus Kristus sin Tökomst.
Ik wēt din Werken, en din Arbed, en din Geduld, en dat dü di ârig Lid ek fordrai kjenst, en hēst danen forsagt, diär si, ja sen Apostel, en sen-t ek, en hēst befünden, dat ja Lögner sen.