En dânen üp di Skenning, sen sokken, wan ja dit Uurd hiir, da nem ja dit me Frügged ön; man ja hå niin Röt, en Sküür liiw ja, en wan di Tid tö Forföring komt, da wik ja of.
Epafras, ju Löndsman, en Tinstknegt van Kristus, en ringt stidigs foar ju me Bödigin, omdat I foar volkommen bestun mai, en Alles voljendige, wat Gottes Wel es.
Aurdat dü dit Urd van min Geduld behölden hēst, wel ik di uk behoald voar di Stünd ön di Forsjuk, welk kom skel aur di hile Warld, om danen tö forsjukken, welk üp di Örd une.