We ju, I Skreftgeljärten en Farisäers, I Skinhelligen! Di Bekkers en di Skötteln hoald I rīn van bütten, mar van bennen sens vol Rōwgud en Ünrogtfardigheid.
Mar wan disalw Knegt ön sin Hart si wilđ: Min Herr talmt tö kommen; en da begent di Knegter en Tiinstfaamner tö slaaen, uk tö iten en tö drinken, en höm vol tö süppen.
Mar nü hå ik ju skrewwen, I skel me jam nin Omgang ha, nämelk wan er hokken es, diär sik en Brödher näm let, en es en Hurer, of en Gitshals, of en Lästerer, of en Dronkster, of en Rower, me höm skel I uk ek it.