En nem ju ek di Skek eter dös Warld ön, mar forandere ju Sen dör Apniing, omdat I prowe mai, wat Gottes Wel es, wat gud es, wat höm wel håget, en volkommen es.
Diärom sen wü me höm begrewen uden dör di Döp ön di Doad, omdat alliküs dör sin Våders Herligheid apwäkt uden es van Doaden, sa skel wü uk ön en ni Lewent wandele.
Mar nu sen wü van di Doad liset, en diärvan ofstürwen, wat üs bünden höld, sadat wü nu me en apnit Geist tine skel, en ek ön dit oald Wesen van di Bokstewer.
Ön üs al speilet sik di Klårheid van di Herr, me bloat Ansegt, en wü ud eter ditsallew Bild forwandelt, van jen Klårheid tö di Üder, üs van di Herr sin Geist.
Dör welk üs di jür en gurtst Tölöwings skänkt uden sen, nämelk, dat I dör ditsalwige di göttelk Natur dilhaftig ud skel, wan I flögt voar di forgängelk Lest üp Warld.