En sprok: I Karming! Wat måke I diär? Wat sen uk disallew Liden ütsät likst ju, en forkindige ju dit Evangilje, dat I ju bekir skel van dös falsk Gotten, tö di lewendig Gott, diär Hemmel en Örd måket hēd, en di See (Miär) en Alles wat diärön es.
En üs Silas en Timotheüs van Macedonien önkjemmen wiär, wåd Paulus dör Gottes Geist iwrig; et tö betjügen voar di Juden van Jesus, dat hi de Christ es.
Aurdat j a wust, dat er en Gott es, en hå hom ek priset, nog danket, mar sen ön jar Tigten en Tragten legtfardig uden, en jar ünforständig Hart kam ön Junkens.
Ik si diärvan, dat er mung ju di Jen sprakt: Ik hoald-t me Paulus, di Üder, ik hoald-t me Apollo, di träd, ik hoald-t me Kefas, di viärt, ik hoald-t me Kristus.
Mar ik si diärvan: Dit Testament, wat tövoaren van Gott bekraftigt es üp Kristus, ud ek âphewen dör di Wet, welk vjur höndert en dördig Jår leter iwen wåd, en di Tölöwing ud ek dör di Wet tö nönt måket.
Let ju van Nemmen dit Bop forskåke, diär eter sin ein Wal ön Nedrigheid en Geistelkheid üs di Engeler ombi geid, hurvan hi older wat sen hed, en es sönder Oarsåk foriws âpblögen ön sin fleskelk Sen.
For ja sprēk stolt Urder, diär em ek üp rekene kjen; en lokke dör Üntügt tö di Wellest ön-t Flesk dânen, welk warelk flögt wiär van dânen, diär nü ön di Dwåling wandele.