Efeser 2:2 - North Frisian New Testament (Clemens)
2 Hurön I jer wandelt hå, nå di Warlds Löp, en na di Först, diär ön di Logt hersket, nämelk nå di Geist, welk tö dös Tid sin Werk hēd ön di Biärner, welk ünglowsk sen.
Di Menskenseen es kjemmen, et en drinkt, da si ja: Lukke hjir, wat es di Mensk en Freter en Winsüpper, di Tolners en Senders jår Makker. En di Wisheid mut höm meistre let van sin Biärner.
Mar dit diär mung di Turner sen uden es: dit es di, wan-er hokken dit Urd hjert, en di Warldssörrig en Bedraieri om Rikdom erstikt dit Urd, en hat bringt nin Frügt.
En di Herr priset di ünrogtfârdig Hüshoalđer, dat hi dit sa klook maaket hed. For di Lid foar di Warlđ sen klooker, üs di Bråwen bi läägt Dai on jaar Saaken.
I sen van di Vader di Düwel, en eter ju Våders Lest wel I dö. Disallew es en Mūrdiger van jest Begen of ön, en hi heed ek ön di Wårheid bestönden, for di Wårheid es ek ön höm. Wan hi Lögen sprakt, da sprakt hi van sin Ein; for hi es en Lögner, en di Vader van di Lögen.
En üs di Stadsskriwer dit Volk stelt hed, said hi: I Borgers van Efesus, hur es wel en Mensk, diär ek wet, dat di Stad Efesus di Tempelwagt halt bi di gurt Gottwüf Diåna, en bi dit Bild, wat van Hemmel fǟlen es.
En nem ju ek di Skek eter dös Warld ön, mar forandere ju Sen dör Apniing, omdat I prowe mai, wat Gottes Wel es, wat gud es, wat höm wel håget, en volkommen es.
En sokken hå Sommen van ju wessen, mar I sen rin oftauet, I sen hellig måket, I sen rogtfârdig uden dör di Nom van di Herr Jesus, en dör üs Gott sin Geist.
Mar di Ünglowigen, huns Forstand di Warlds-Gott forblänt hēd, se dit klar Lägt van dit Evangilje ek, ja se ek di Klårheid van Kristus, diär Gottes Bild es.
Diärom tänk diärom, dat I, welk jer na dit Flesk Heiden wessen hå, en di Voarhid nämt wåd van dânen, diär di Beskiäring na dit Flesk nämt uden sen, wat me di Hund ske.
Önder welk wü uk alle jer wandelt hå ön di Begiärelkheid van üs Flesk, en död di Wel van-t Flesk en di Tagten; en wiär van Natur uk Biärner onder di Wredheid, alliküs di Üdern al.
For wü hå ek me Flēsk en Blöd tö kämpfin, mar tögen di Försten en Gewaltigen, nämelk tögen di Herren üp dös Warld, welk ön Junkens van dös Warld herske, me di Geister ön di Logt.
En rin Gottestinst sönder Solligheid voar üs Herr Gott en Våder es di, di Wesenjungen en Inkewüffen ön jår Bedrüwwing besjuk, en sik fri voar Skand voar di Warld wise.
For hat es nog, dat wü di voarige Tid vant Lewent eter heidnisk Wel töbrågt hå, üs wü wandelt ön Üntügt, Lesten, Drunkenheid, Swalkin, Prasseri, en gröggelk Ofgotteri.
Hå Ogen vol van Hureri, let jam ek ofhoald van di Send, lokke di legtfardigen Selen tö sik, hå en Hart, volproppet van Gits, hat sen Lid, welk forflökt ud.
Diärom ud-t ipenbar, watfoar hokken Gottes Biärner, en watfoar hokken di Düwel sin Biärner sen. Hokken ek rogt däd, di es ek van Gott; en hokken sin Brödher ek lew hēd.
Hokken Send däd, di es van di Düwel, for di Düwel sendigt van jest Begen of ön. Diärtö es Gottes Seen üs ön Sjün kjemmen, dat hi di Düwel sin Werken fornigtet.
En di gurt Dråk wåd ütsmetten, nämelk di oald Slang, welk nämt ud di Düwel, en Satanas, diär di hile Warld forfört, en hi wåd smetten üp di Örd, en sin Engeler wåd uk diärhen smetten.
En forfört danen, diär üp di Örd une, om di Tekens wel, welk höm iwen sen, om tö dön voar dit Dirt, en said tö danen, diär üp di Örd une, dat ja foar dit Best en Bild måke skuld, wat dit Sirsteid van dit Swärt hed, en lewendig uden wiär.