Ik swåret jam: Hat es nin Wīs bi de Römer, dat en Mensk forordilet ud tö sterwin, jer danen, welk höm forklåget hå, sallew tö Steid sen, en di, diär forklåget uden es, Kands faid, sik tögen di Klåg tö forswårin.
Betank ditsalwige, dat ju Bedrüwwetheid, üs-t Gott gefallt, watfoar en Flit dit ön ju wirket hed, diärtö Forswåring, Fortörning, Furgt, Forlangen, Iwer, Wrög? I ha ju ön al dös Dingen bewiset, dat I rin sen ön di Dåd.
Allik üs-t da van mi rogt es, dat ik van ju altermal likvul hoald, diärom dat ik ju ön min Hart hå, on dös min Kettings, hurön ik dit Evangilje forswåre en bekraftige, en I altermal me mi di Gnåd dilaftig sen.