Mar van Gottes Gnad sen ik, wat ik sen, en sin Gnad ön mi es ek foriws wessen; mar ik hå vul moar arbed, üs di Üdern al; dag ek ik, mar Gottes Gnad, diär ön mi es.
En üs ik bi ju wiär, en Mangel hed, wiär ik Nemmen beswärelk, for di Brödhem, diär van Macedonien kam, holp mi van di Mangel, en ik ha mi üp alle Wis ünbeswärelk hölden, en wel mi uk jit sa hoald.
For di Help van dös Såmling foar di Helligen måket et ek alining, dat ja nin Mangel ha tört, mar es uk aurflödig diärön, dat Vulen Gott Dank si foar dös üs tru Tinst.