2 Korinther 7:7 - North Frisian New Testament (Clemens)
7 Mar ek alining dör sin Önkomst, mar uk dör di Trost, hurme hi tröstet wåd aur ju, en uk üs ju Forlangen fortelt, ju Skroalin, en ju Iwer om mi, sa dat ik mi jit moar frügget.
Diär tågt Petrus om dit Urd van Jesus, diär hi tö höm said: “Jer dat di Hoan kräd, wedt dü mi trimol forlögnet hå.” En hi ging üt dit Hüs, en skroalet betterlik.
For hat fortröt mi ek, dat ik ju dör dit Bref bedrüwwet maket ha. En alhurwel mi dit ek fortröt hed, wan ik se, dat dit Bref meskin üp en kurt Tid ju bedrüwwet hed.
Alliküs ik tölēst di fast Höp ha, dat ik ön nin Sak ek tö Skand ud, mar dat ik me Frimudigheid, alliküs uk altid, sa uk nü, Kristus hōgpriset ud ön min Lif, hat mai da wis dör-t Lewent, of dör di Doad.
Mar nü, üs Timotheus van ju tö üs kjemmen es, en üs di gud Bödskep brågt hed van ju Glow en ju Lewde, en dat I altid om üs tänk üp-t bäst, en dit Forlangen hå, üs tö sen, alliküs wü eter ju:
Elias wiär en swak Mensk, alliküs I sen, en hi bödigt en Gebet van Hartensgründ, dat et ek rin skuld, en hat rintj ek üp di Örd ön tri Jår en sogs Mun.
I Lewsten! eterdat ik et me Iärnst voar hed om ju tö skriwen van üs algemine Welfårt, höld ik et foar nödig, ju me Skreften tö formånin, dat I strid mut foar di Glow, diär jenmal di Helligen auriwen es.