Mar nu sen wü van di Doad liset, en diärvan ofstürwen, wat üs bünden höld, sadat wü nu me en apnit Geist tine skel, en ek ön dit oald Wesen van di Bokstewer.
Üs ik en Biären wiär, da sprok ik üs en Biären, en wiär klok üs en Biären, en hed Aurleg üs en Biären, mar diär ik en Man wåd, da leid ik dit Biärenaftige of.
Ik kän en Mensk ön Kristus voar vjurtein Jåren, (of hi ön sin Likhäm wiär, dit wet ik ek; of hed hi bütten sin Likhäm wessen, dit wēt ik uk ek — Gott wēt et). Hi wad henrukt bet ön di träd Hemmel.