En hi hēd üs dit Gebot (di Order) dön, voar al dit Volk tö prötjin en tö tjügen, dat hi forordnet es van Gott tö en Rigter aur di Lewendigen en di Doaden.
For Gott hed en Dai fastsät, üp welk hi di Wârld na di Rogten rigt wel, dör jen Man, welk hi diärtö forordnet hēd, en Arkjen di Glōw voarhalt, eter dat hi höm van Doaden apwäkt hēd.
Ik mut üp menskelk Wis diärvan sprēk, om ju Swakheids wel ön-t Flesk. Alliküs I ju Leden heniwen hå tö di Tinst ön Legtfardigheid, en van jen Üngeregtigheid tö di Üder; alliksa stel I nü uk ju Leden tö Tinst ön di Geregtigheid, om dat-s hellig ud.
Diärom rigte ik ek voar di Tid, tödat di Herr komt, diär uk ön-t Lägt bring wel, wat ön Junkens forborgen es, en di Rēdslaggen ön di Harten ipenbåre; en da skel arkjen van Gott Low tö Dil ud.
En hör Biärner wel ik doad slå. En alle Geminten skel wēt, dat ik di sen, diär Njüren en Harten önder sjukt, en ik wel Arkjen van ju iw eter ju Werken.