I sen van di Vader di Düwel, en eter ju Våders Lest wel I dö. Disallew es en Mūrdiger van jest Begen of ön, en hi heed ek ön di Wårheid bestönden, for di Wårheid es ek ön höm. Wan hi Lögen sprakt, da sprakt hi van sin Ein; for hi es en Lögner, en di Vader van di Lögen.
Wan er hokken formånet, da mut hi dit Formånin wårnem. Wan er hokken jewt, da iw hi me Redelkheid. Wan er hokken regiret, da mut hi Omsorrig hå. Wan er hokken Barmhartigheid öwet, da dö hi dit me Lest.
For üs Iär bestånt diäron, nämelk dit Tjügnis van üs Geweten, dat wü ön Jenfoaldigheid en Aprogtigheid voar Gott, ek ön Wisheid na dit Flēsk, mar ön Gottes Gnad üp Warld wandelt ha, en foar-t mist bi ju.
I fordrai dit, wan er ju hokken tö Knegter måket, wan er ju hokken ofskennet, wan er ju hokken wat wegnemt, wan er hokken sik aur ju hewt, wan er ju hokken ön-t Gesigt slaid.
Mar wü nem üs ön Agt voar hjemmelk Skand, en gung ek me Skalkheid om, forfälske uk ek Gotts-Urd, mar wü ipenbåre di Wårheid, en bewise üs âprogtig tögen dit Geweten van alle Mensken, voar Gott.
For wil hok falsk Brödhem, welk sik insleken hed, inmekjemmen wiär, om üs Friheid üttöspörin, welk wü ön Kristus Jesus hå, omdat ja üs ön Gefangenskep sät küd.
Omdat wü ek moar Biärner sen, en üs wäg en wåge let van ark Windj ön di Lirdom, dör di Skalkheid van di Mensken en Bedraieri, om üs me List tö forfören.
Let ju van Nemmen dit Bop forskåke, diär eter sin ein Wal ön Nedrigheid en Geistelkheid üs di Engeler ombi geid, hurvan hi older wat sen hed, en es sönder Oarsåk foriws âpblögen ön sin fleskelk Sen.
Diärom ha ik dit uk ek länger üthoald küd, en ha höm stjürt, omdat ik tö weten fing, hur-t me ju Glow stånt; of dat di Forsjukker ju meskin forsagt hēd, en üs Årbed foriws wiär.
Alliküs ik di böden hå, dat dü ön Efesus bliw skudt, üs ik na Macedonien reiset, sa formåne ik di jit, Sommen tö befelin, dat ja nin främed Lirdom voardrai skuld.
Let ju ek me manningerlei en främed Lir ombidriw. For hat es gud, dat dit Hart stark ud dör di Gnad, ek dör di Spisen, hurvan dânen nin Net hå, welk sik diärön hoald.
Mar I, min Lewsten! wil I dit nü tövoaren wēt, da nem ju ön Agt, dat I ek dör Forirring ön di rokloas Lid, me samt jam forfört ud, en ju ein Fastigheid forles.
For diär sen som Mensken diärbi insleken, van danen voar lung Tid skrewwen es, tö sa en Straf, dit sen gottloas Lid, ja wel Gottes Gnåd mesbrük tö Aurdådigheid, en forlögne Gott, di iningst Hersker, en üs Herr Jesus Kristus.
En di gurt Dråk wåd ütsmetten, nämelk di oald Slang, welk nämt ud di Düwel, en Satanas, diär di hile Warld forfört, en hi wåd smetten üp di Örd, en sin Engeler wåd uk diärhen smetten.