2 Korinther 11:23 - North Frisian New Testament (Clemens)
23 Sen ja Kristus sin Diners? (Ik sprek tåbig) Ik sen wel moar. Ik ha moar årbed, ik hå moar Slikker fingen, ik hå åfter gefangen wessen, åft ön Doadsgefår wessen.
Mar diäraur kam er Juden van Antiochien en Ikonien, en besnakket (aurredet) dit Volk, en stinigt Paulus, en slippet höm üt di Stad; en ja ment, hi wiär stürwen.
Hi nōm Paulus sin Görtel, boand sik diärme Hunden en Fet, en said: Dit sprakt di hellig Geist: Di Man, welk dös Bjält töhjert, skel di Juden ön Jerusalem sa binj; en höm ön di Heiden jar Hunden aurlewere.
Mar üs wü tö Rom kâm, jaw di Önderhaudman di Gefangenen aur ön di Opperst van di Lifwagt. Paulus fing Forlof, dat hi une küd, hur hi wild, me en Krigsknegt, diär höm bewagt.
Mar van Gottes Gnad sen ik, wat ik sen, en sin Gnad ön mi es ek foriws wessen; mar ik hå vul moar arbed, üs di Üdern al; dag ek ik, mar Gottes Gnad, diär ön mi es.
Ik hoald-t diärfoar, Gott hed üs Apostel üs di Ollerringsten henstelt, üs tö di Doad hendön. For wü sen en Skauspöl uden voar di Warld, en di Engeler, en di Mensken.
Se I üp dit, wat ütterlik es? Forlet sik hokken diärüp, dat hi Kristus töhjert, di tänk uk bi höm sallew, dat alliküs hi Kristus töhjert, sa hir wü uk Kristus tö.
Diär üs dügtig måket hed, dit Amt van-t ni Testament tö betinin, ek me Bokstewer, mar me di Geist. For di Bokstewer doadige, mar di Geist måket lewendig.
Wan dü di Brödhern sok voarhaltst, da wedt dü en gud Diner van Jesus Kristus wis, âptein ön dit Urd van di Glow en di gud Lir, welk dü altid befölligt hēst.
Min Forfölliging, min Liden, welk ik ön Antiochien, ön Iconien, en ön Lystra erfåren hå, watfoar en Forfölliging ik leden ha, en üt dit al hēd di Herr mi erlöset.
For I hå Meliden hed me min Banden, en I skekket ju me gud Mud diärön, üs ju Gud rowet wåd, for I wet, dat I bi ju sallew en beter en bliwen Gud ön Hemmel hå.