Tölēst kam uk di, diär jen Talent fingen hed, en said: Herr, ik kǟn ju, dat I en strǟng Man sen. I wel iinbârge, hur I ek sen hå, en såmle, hur I nönt ütstrīt hå.
Sönt wü hjert hå, dat Sommen van üs Lid ütgingen sen, en hå me jår Liren ju wirrig måket, en ju Seelen martert, en si, I skel ju beskjär let, en di Wet hoald, hurvan wü nönt befälen hå.
Mar wü nem üs ön Agt voar hjemmelk Skand, en gung ek me Skalkheid om, forfälske uk ek Gotts-Urd, mar wü ipenbåre di Wårheid, en bewise üs âprogtig tögen dit Geweten van alle Mensken, voar Gott.
For wil hok falsk Brödhem, welk sik insleken hed, inmekjemmen wiär, om üs Friheid üttöspörin, welk wü ön Kristus Jesus hå, omdat ja üs ön Gefangenskep sät küd.
Omdat wü ek moar Biärner sen, en üs wäg en wåge let van ark Windj ön di Lirdom, dör di Skalkheid van di Mensken en Bedraieri, om üs me List tö forfören.
For diär sen som Mensken diärbi insleken, van danen voar lung Tid skrewwen es, tö sa en Straf, dit sen gottloas Lid, ja wel Gottes Gnåd mesbrük tö Aurdådigheid, en forlögne Gott, di iningst Hersker, en üs Herr Jesus Kristus.
En dit Bēst wåd greppen, en me ditsallew di falsk Profet, diär di Teken död voar höm, dör welk hi dânen, welk dit Markteken önnommen hed van dit Best, en dânen, welk dit Bild van dit Bēst önbödigt. Dös tau wåd biding lewendig ön dit Jöld-Pul smetten, diär me Swåwel brent.
Ik wēt din Werken, en din Arbed, en din Geduld, en dat dü di ârig Lid ek fordrai kjenst, en hēst danen forsagt, diär si, ja sen Apostel, en sen-t ek, en hēst befünden, dat ja Lögner sen.
Mar ik hå en Litjet tögen di, dat dü di Wüf Jesabel, diär van sik sallew sid, dat jü en Profetenwüf es, lir letst, en min Tinstknegter forleite, Hureri tö driwen, en Ofgot=Åfer tö iten.
Ik wet din Werken, en din Bedrük, en din Armud, (mar dü best rik), en di Lastering van dânen, welk si, ja sen Juden, en sent ek, mar sen en Skul van di Satan.