En ja said: Cornelius, di Hauptman, en rogtfârdig en gottsfürgtig Man, en gud ön Berōp bi dit hil jüdisk Volk, hed Order fingen van di hellig Engel, dat hi di håle let skuld, en din Urd hir.
En üs di Engel, welk me Cornelius sprok, weggingen wiär, röp hi tau van sin Hüsknegter, en en gottes=fürgtig Krigsknegt van danen, welk stidigs bi höm wiär.
En för en gud Wandel mung di Heiden, omdat danen, welk om ju Arigs si, wat ek wår es, üs van Forbrekers, ju gud Dåden se, en Gott prise, wan-t nu ön-t Lägt kom skel.
En dö dit me Sagtmudigheid en Fürgt, en ha en gud Geweten, omdat dânen, welk ârig om ju snakke, üs van Forbrekers, tö Skand ud, aurdat ja ju gud Wandel ön Kristus last hå.