Üs twellef Stammer, welk Nagt en Dai Gott me Iärnst tine, höpe, dat di Belöwing foar jam tö folling komt. Aur di Höp, lew Könning Agrippas! ud ik van di Juden beskildigt.
Ön di sallew Dagen, üs di Jünger-Öntal langsen gurter wåd, öntstönd diär en Knorrin mung di Griken tögen di Ebräer, dat jar Inkewüffen forsümmet wad bi di dågligs Ütdiling.
En Petrus stönd âp, en ging me jam. En üs hi diär kjemmen wiär, wåd hi van jam âpfört ön di Bowersāl. En üs di Inkewüffen skroalet, en höm di Rokker en Kloader wiset, diär de Re måket hed, üs jü bi jam wiär.
Hokken ek frit, jü sörrigt diärfoar, wat di Herr töhjert, dat jü hellig es, bid ön hör Likhäm, en ön hör Geist. Mar hokken frit, jü sörrigt diärfoar, wat tö di Warld hjert, hurdelling ju di Man håget.
Mar wan en glowig Man, of en glowig Wüf en Inke hed, di forsörrige jam, en let di Geminten ek beswäret ud, omdat danen, welk rogt Inkewüffen sen, nog Help ha.