En halt üs iärnsthaft ön, dat wü di Gottloasheid en di Begjärligheiden eter di Wârld forlögne skel, sik ön Tügt hoald, rogtfardig en gottselig lewwe ön dös Wârld.
En kündig gurt es di gottselig Hjemmelkheid: Gott es ipenbåret ön-t Flēsk, rogtfardigt ön di Geist, es sen uden van di Engeler, es prötjet uden bi di Heiden, es liwt uden ön di Wârld âpnommen ön di Herlikheid.
En wan hi wēt, dat di Wet ek foar di Rogtfârdig iwen es, mar foar di Ünrogtfârdigen en Wederspenstigen, di Gottloasen en Senders, di Ünhelligen en Üngeistelken, di Vader- Mūrdigers, en di Doadslåers.