Di Herr talmt ek me di Tölöwing, üs Sommen dit foar en Apsküwen hoald; mar hi hēd Geduld me üs, en wel ek, dat er hokken forlesen gung skel, mar dat Arkjen sik tö Bōt kirt.
En ik sag en üder Engel medden dör di Hemmel flöen, hi hed en ewig Evangilje, om dânen tö forkindjigen, diär üp di Örd set en une, en alle Heiden, en Stammen, en Moalen, en Volken.