7 Ja wel Meister aur di Skreft wis, en forstun ek, wat ja si, nog wat ja fastsät.
Let jam gung! Ja sen blinđ en blinđ Loatsen. Wan di jen Blind di Üder loatset, da fål jat biding ön di Gråw.
En ja swåret Jesus en said: “Wü wēt et ek.” Diär said hi tö jam: “Da si ik ju uk ek, dör wat Magt ik dit dö.”
En hat kâm tö pas eter tri Dågen foanđ ja höm on di Tempel, diär seet hi medden mung di Liirmeisters, dat hi jam töhjert, en jam fråget.
En Sommen kâm djäl van Judäa, en lirt di Brödhem: Wan I ju ek beskjär let eter di Wis van Moses, da kjen I ek selig ūd.
For ja bildt jam in, dat ja wis wiär, en ja sen tö Narren uden.
Dit wel ik alining van ju lir, ha I di Geist dör di Werke na di Wet fingen, of dör di Prötji van di Glow.
Mund hi, diär ju di Geist jewt, en sok Dåden mung ju wirket, dit dör di Werke van di Wet dåd, of dör di Forkindjiging van di Glow?
Si mi nü, I diär önder di Wet wis wel, ha I di Wet ek hjert?
Di es âpblögen, en wēt nönt, mar es krånk ön Fragin en Urdkrig, hurüt öntstånt Nidskheid, Håt, Lästering, slim Fordagt.
Welk altid lir, en nimmer tö di Känels van di Wårheid kom.
Min lew Brödhern! Arkjen wage-t ek, Lirmeister tö uden, betänk I uk, dat I dit uk forswåre skel!
Mar ja sen üs di ünfornünftig Dirten, welk di Natur föllige, en diärtö geboren sen, om gefangen en slagtet tö uden; ja last, hurvan ja nönt wēt, en skel ön jår Fordürwenheid omkom.