En ja hå eterforsket, tö welk en watfoar en Tid düdet di Geist van Kristus, diär ön jam wiär, en tovoaren betjügt hēd di Liden, diär ön Kristus sen, en di Herlikheid, welk diärüp fölligt.
Da skel er ju en al dit Volk van Israel tö weten dön ud, dat ön Jesus Christus van Nazareth sin Nom, diär I krütsigt hå, welk Gott van Doaden apwäkt hēd, stånt dös hjir sünd voar ju.
Abrahams, en Isaaks en Jakobs Gott, üs Våders Gott, hēd sin Sēn Jesus forklåret, welk I aurlöwert en forlögnet hå voar Pilatus, üs hi ordilt höm loas tö letten.
Diärom wel wü di Begen van di Lir aur dit kristelk Lewent nü aurgung en tö di Volkommenheid fortfår, ek alweder di Gründ li tö di Bekiring van di doad Werken, en van di Glow ön Gott.
Våder, ik wel, dat, hur ik sen, uk danen bi mi sen, diär dü mi iwen heest, omdat ja min Herligheid se, diär dü mi iwen heest; for dü heest mi lew hed, jer dat di Gründ tö di Wârld leid wåd.
En kündig gurt es di gottselig Hjemmelkheid: Gott es ipenbåret ön-t Flēsk, rogtfardigt ön di Geist, es sen uden van di Engeler, es prötjet uden bi di Heiden, es liwt uden ön di Wârld âpnommen ön di Herlikheid.
Gott en di Våder van üs Herr Jesus Kristus wis lowet, diär üs eter sin gurt Barmhartigheid wedergeboren hēd tö en lewendig Höpning, dör Jesus Kristus sin Apstunen van Doaden.