39 En Wüf es bünden dör di Wet, sa lung üs di Man lewwet, wan di Man stürwen es, da es jü fri, sik weder tö befrien, me hokken jü wel, alining, dat et ön di Herr geske.
Di Befriten iw ik ek, mar di Herr jewt di Befel, dat di Wüf sik ek skäd van di Man.
Mar wan di Ünglowig sik skäd, da let höm sik skäd. Nin Brödher, en nin Sester es ön sa en Fal bünden. Gott hēd üs ön Fred beröpen.
Tölēst, hokken sik befrit, di däd wel; mar hokken sik ek befrit, di däd beter.