13 En wan en Wüf en ünglowig Man hed, en hat håget höm, bi hör tö unin, da mut jü sik ek van höm skäd.
En wan en Wüf sik skäd let van hör Man, en frit en Üdern, di brakt di Ee.
Mar tö di Üdern si ek, ek di Herr: Wan en Brödher en ünglowig Wüf hēd, en hat håget hör, bi höm tö unin, di skäd sik ek van hör.
For di ünglowig Man es helligt dör di Wüf, en din ünglowig Wüf ud helligt dör di Man, üders wiär ju Biärner ünrin, nü sen ja hellig.