Mar dit diär mung di Turner sen uden es: dit es di, wan-er hokken dit Urd hjert, en di Warldssörrig en Bedraieri om Rikdom erstikt dit Urd, en hat bringt nin Frügt.
Jesus said tö höm: “Wedt dü volkommen wiis, da gung hen, forkope wat dü heest, en döt ön di Armen, da wedt dü en Skats ön Hemmel hå. En da kom, en fölge mi.”
En di Herr priset di ünrogtfârdig Hüshoalđer, dat hi dit sa klook maaket hed. For di Lid foar di Warlđ sen klooker, üs di Bråwen bi läägt Dai on jaar Saaken.
Wat wü uk rede, ek me Urder, welk menskelk Wisheid lir kjen, mar me Urder, welk di hellig Geist lirt, en måket geistelk Såken düdelk me geistelk Urder.
For üs Iär bestånt diäron, nämelk dit Tjügnis van üs Geweten, dat wü ön Jenfoaldigheid en Aprogtigheid voar Gott, ek ön Wisheid na dit Flēsk, mar ön Gottes Gnad üp Warld wandelt ha, en foar-t mist bi ju.
Mar di Ünglowigen, huns Forstand di Warlds-Gott forblänt hēd, se dit klar Lägt van dit Evangilje ek, ja se ek di Klårheid van Kristus, diär Gottes Bild es.
Hurön I jer wandelt hå, nå di Warlds Löp, en na di Först, diär ön di Logt hersket, nämelk nå di Geist, welk tö dös Tid sin Werk hēd ön di Biärner, welk ünglowsk sen.
Epafras, ju Löndsman, en Tinstknegt van Kristus, en ringt stidigs foar ju me Bödigin, omdat I foar volkommen bestun mai, en Alles voljendige, wat Gottes Wel es.
Diärom wel wü di Begen van di Lir aur dit kristelk Lewent nü aurgung en tö di Volkommenheid fortfår, ek alweder di Gründ li tö di Bekiring van di doad Werken, en van di Glow ön Gott.
Mar Gott aller Gnäden, diär üs beröpen hed tö sin ewig Herrelkheid ön Kristus Jesus, disallew wel ju, wan I en kurt Tid leden ha, volmåke, stark, kraftige, en gründige.