En Üder, om Wunder tö dön, en Üder di Gåw, om wis voarüt tö sien, en Üder, om di Geister tö önderskäden, en Üder forskellig Språken, en Üder di Spraken üttölien.
En wan ik spoai küd, en wust alle Forborgenheiden en al Wetenskep, en hed tö Alles di Glow, sa dat ik Bâriger forsät, en hed di Lewde ek, da wiär ik nönt.
Hurdelling es dit nü da? lew Brödhem! Wan I töhop kom, da hed di jen en Lowpsalm, di Üder en Lir, di Üder en främed Moal, di Üder en Ipenbåring, di Üder en Ütlegging. Let di al ske tö Aprogting.
For Gott, diär said, dat dat dit Lägt üt di Junkheid skin skuld, hēd en lägt Skin ön ju Harten iwen, omdat dör üs dit Lägtens van di Känels öntstönd, nämelk van Gottes Herrelkheid ön Jesus Kristus.
Mar alliküs I ön alle Dingen rik sen — on di Glow, ön dit Urd, en ön di Känels, ön vul Flitigheid, en ön ju Lewde tö üs, sa Skaffe nü uk, dat I uk ön dös Weldåd rik sen.