Mar Sommen van di epikurisk en stoisk Warldswissen strēd me höm. Sommen said: Wat wel dös Daidriwer (Pråtjer) si? En di Üdern said: Hat skintj, hi wel ni Gotten forkindige, aurdat hi van Jesus sin Evangilje en van Apstunen jam forkindigt.
Nōm di Miältid en lowet Gott me Frügged en me Jenfoalighed ön-t Hart en hed Gnad bi Gott en bi dit hile Volk. En di Herr död dågligs hokken hentö tö dit Geminte, welk selig wåd.
For ik skamme mi ek voar dit Evangilje van Kristus, för hat es en Kraft van Gott, om al danen selig tö måkin, welk diärön liw, jest di Juden, en da uk di Griken.
Dat üs Evangilje bi ju wessen hēd, ek alining önt Urd, mar biding ön di Kraft en ön di hellig Geist, en ön gurt Sekerheid, üs I wēt, hurdelling wü wessen hå mung ju om ju wel.
En me allerlei gottloas Bedraieri tö Ünrogtfardigheid mung danen, welk forlesen gung, diäraur, dat ja di Lewde tö di Wårheid ek önnommen ha, om selig tö uden.
Let üs âplukke üp Jesus, diär di Glow begent en voljendigt hed. Alhurwel hi hed Frügged ha küd, nom hi dit Krüts üp sik me Geduld, en agtet di Skand ek, en set nü tö di rogt Hund üp Gottes Trōn.
For Gottes Urd es lewendig en kraftig, en skarper üs en Knif me tau Eggen, wat deppelt skiärt, en dringt dör, tö dat et skäd Liw en Sil en Geist, uk Mark en Bin, en es en Rigter aur di Hartens Sen en Tågten.