8 En tri sen er, diär tjüg üp di Örd: di Geist, dit Weter, en dit Blöd; en di tri sen töhop.
Gung hen, en belīr alle Nationen, en döpe jam ön Gotts Noom: Våder, Seen en hellig Geist.
Vulen jåw falsk Tjügnis tögen höm, mar jår Tjügnis stemmet ek aurjen.
Mar wan di Tröster kom wel, diär ik ju stjür wel van min Vader, di Geist van di Wårheid, diär van di Vader ütgeid, di wel tjüg van mi.
Mar jen van di Krigsknegter iipnet me en Spǟr sin Sid, en metjens lööp Blöd en Weter üt.
En diärme stemmet di Urder van di Profeten aurjen, üs er skrewwen stånt:
Disalwige Geist jewt üs Geist en Tjügnis, dat wü Gottes Biärner sen.
Diär üs uk forsegelt hed, en ön üs Harten di Önderpoand, di Geist, iwen hed.
Diärom hēd uk Jesus dör sin ein Blöd bütten voar dit Dōr ledden, omdat hi dit Volk hellig måke wild.
For hat es ünmögelk, dat dânen, welk jenmål âplägt sen, en di Hemmels Gåw smakt hå, en di hellig Geist dilhaftig uden sen.
Wat nü uk üs selig måket ön di Döp, üs en etermåket Bild van di Ark; wat ek di Rensking van Fülligheid ön-t Flēsk es, mar di Poand van en gud Geweten me Gott, dör dit Apstunen van Jesus Kristus.
Wan wü dit Tjügnis van di Mensken önnem, da es Gottes Tjügnis dag gurter; for Gottes Tjügnis es dit, dat hi tjügt hēd van sin Seen.