7 जिं मनय् तया, ‘धात्थें वं जिगु भय काइ, अले वं जिगु न्वाखँयात नाला काइ।’ अनंलि वयागु शरण कायेगु थाय् नाश जुइ मखु। न वयाके जिगु सजाँय वइ। तर फुक्क कथंया बांमलाःगु ज्या यायेत इपिं झन हथाय् चाल।”
उकिं इमित हमला यायेत परमप्रभुं अश्शूरया जुजुया सेनापतित हयादिल। इमिसं मनश्शेयात ज्वन, वयागु न्हासय् हुक तयाबिल। इमिसं वयात कँय्यागु सिखलं चिनाः बेबिलोनय् यंकल।
वय्कःया ख्याच्वः इमिगु न्हाय्पनय् थ्वयाच्वनी, अले इमिगु अधर्मपाखें लिहां वयेत आज्ञा बियादी।
छिं जितः धयादिल, “जिं छन्त छ वनेमाःगु लँ क्यनाबी। जिं छन्त स्यनेकने यानाः बिचाः यानाच्वने।”
सल्लाह न्यनीम्ह व वकथं जुइम्ह मनू लिपा बुद्धिमान जुइ।
जिं थःगु दाखक्यबया निंतिं मयानागु छु दु धकाः? जिं ला भिंगु दाखया आशा यानागु खः। छाय् वं मभिंगु फल जक सयेकल?
वय्कलं धयादिल, “धात्थें हे थुपिं जिमि प्रजा खः, उपिं काय्पिं गुपिन्सं जितः ध्वखा बी मखु।” अथे जुयाः वय्कः इमित मुक्ति बीम्ह जुयादिल।
अय्नं इमिसं खँ मन्यं, जिगु खँय् ध्यान मब्यू। तर उकिया पलेसा इपिं जिराहा जुल। इमिसं जिगु आज्ञा पालन मयाः। अले जिं स्यनागु खँ नाला मकाः।’
इमिसं धाल, ‘आः छिपिं सकसिनं थथःगु मभिंगु पहःचहः व मभिंगु ज्या त्वःति, अले जक छिपिं परमप्रभुं छिमि पुर्खातय्त शुरुंनिसें न्ह्याबलेंया लागि बियादीगु देशय् च्वने फइ।
सके यहूदायापिं मनूतय्के हयेगु छगू छगू विपत्तिया बारे न्यनाः इमिसं थःगु मभिंगु पहःचहः त्वःती ला? अले जिं इमिगु मभिंगु ज्या व पाप क्षमा यानाबी।”
अले यर्मियां सिदकियाहयात धाल, “दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादी, ‘छि बेबिलोनयाम्ह जुजुया हाकिमतय्थाय् वन धाःसा बचय् जुइ अले थ्व शहरयात छ्वय्काबी मखु, छि व छिगु परिवार बचय् जुइ।
हे यरूशलेम, चेतय् जु, मखुसा जि छपाखें लिहां वने, अले जिं छंगु देश झिजांमिजां यानाबी, अन सुं मनूत च्वनी मखु।”
जिं छिमित थ्व थासय्, छिमि पुर्खातय्त न्ह्याबलेंया लागि च्वनेत बियागु थ्व देशय् च्वनेबी।
जिं ध्यान बियाः खँ न्यनागु दु, तर इमिसं खःगु खँ ल्हाः हे मल्हाः, सुनानं “थ्व जिं छु यानागु” धयाः थःगु मभिंगु ज्याया निंतिं पश्चाताप मयाः। लडाइँलय् वंम्ह सल थें सकलें थथःगु लँय् ब्वांवनाच्वंगु दु।
गिबाया दिनय् थें इमिसं थःम्हं थःत तसकं स्यंकूगु दु। परमेश्वरं इमिगु अधर्मया ज्या लुमंकी, अले वय्कलं इमित पापया सजाँय बियादी।
वं आज्ञा मानय् याइ मखु, वं न्वाखँ नाला काइ मखु। वं परमप्रभुयाके नं भलसा मतः व थः परमेश्वरया न्ह्यःने वनी मखु।
छिपिं मस्यनेमा धकाः, छिमिसं थःपिनि लागिं मिजंया जुइमा वा मिसाया जुइमा,
यचुगु नुगलं, भिंगु मतिं व शंका मयासें याइगु विश्वासं दइगु मायायात ब्वलंकेत जिमिसं थथे धयाच्वनागु खः।
गुम्ह गुम्हय्सिनं मतिइ तः थें प्रभुं थःम्हं धयादी थें यायेत लिपा लाकादी मखु। अथेसां छिपिं सुं नं नाश मजुइमा, अले फुक्कसिनं पश्चाताप यायेमा धकाः वय्कः पियाच्वनादीगु खः।