3 वया नायःतय्त गर्जे जुइपिं सिंहत खः। वया न्यायकर्तात गुँखिचात खः गुपिन्सं कन्हय् सुथय् तक छुं ल्यं तइ मखु।
बमलाःपिन्त क्वत्यला जुइपिं दुष्ट शासकत तस्सलं हालीम्ह सिंह व हय्कायेत वःम्ह भालू थें ग्यानापुसे च्वनी।
छिमि न्ह्यलुवाःत विद्रोही व खुँतय् पासापिं जुइ धुंकूगु दु। इमिसं न्ह्याबलें कोस्यालि व घुस नयेत माला जुइ। न्याय जुइबलय् इमिसं मांबौ मदुपिनिगु पँली मखु। भाःत मदुपिनिगु मुद्दा इमिथाय् थ्यनी मखु।
सुनानं लाका काय् मफय्क शिकार यानाः ज्वनावःम्ह सिंहं थें सिपाइँत तसलं हाला हइ।
“तर छंगु मिखा व नुगः ला बेइमान यानाः कमय् यायेगुपाखे, व दोष मदुपिनिगु हिबाः वय्केगु, अत्याचारया ज्या यायेगु व लुतय् यायेगुपाखे हे वनाच्वंगु दु।”
“अगमवक्तात व पुजाहारीत तक नं परमेश्वरयात मानय् मयाइपिं जूगु दु। जिगु थःगु हे देगलय् नं इमिसं मभिंगु ज्या याःगु जिं लुइकागु दु,” परमप्रभुं धयादी।
व द्वहंया दथुं न्यासि वंपिं यहूदा व यरूशलेमयापिं नायःत, हाकिमत, पुजाहारीत व देशयापिं सकलें मनूतय्त
उकिं जंगलं छम्ह सिंह वयाः इमित स्यानाबी, सुख्खा इलाकां छम्ह गुँखिचा वयाः इमित नाश याइ, छम्ह चितुवा इमिगु शहरया लिक्क पियाच्वनी, अनं सुं पिहां वःसा वयात कुचा कुचा याइ, छाय्धाःसा इपिं तसकं विद्रोही जुल, इमिगु अधर्म यक्व दु।
“‘स्व! छंगु पःखाः दुने दुपिं सकलें शासकतय्सं गय् यानाः थःगु बल मनू स्यायेगुलिइ छ्यलाच्वंगु।
छिमिसं थःगु तरवारय् भलसा तइगु, छिमिसं घच्चाइपुगु ज्या याइगु, छिपिं सकसिनं छम्हय्सिनं मेम्हय्सिया कलाःयात स्यंकीगु। धात्थें हे छिमिसं थ्व देश छिमिगु खः धकाः मतिइ तयागु ला?’
इमि सलत चितुवा स्वयाः नं तसकं ब्वाँय् वनी अले सन्ध्याकाः इलय् पिहां वइम्ह गुँखिचात स्वयाः नं तसकं ग्यानापुस्से च्वं। इमि सल गया वइपिं सिपाइँत तातापाकंनिसें तसकं ब्वाँय् वइ। सलत गिद्धं शिकारयात तसकं ब्वाँय् वयाः झम्ते याः थें वइ।