4 गाजाय् सुं छम्ह नं ल्यं दइ मखु, अले अश्कलोन भज्यंक स्यनी। न्हिनय् इमिसं अश्दोदय् च्वंपिं मनूतय्त लिनाछ्वइ अले एक्रोनय् च्वपिं मनूतय्त धाःसा अनं पितिनाछ्वइ।
छ खिउँलय् वइगु ल्वय् खनाः व न्हिनय् स्यंकीगु महामारी खनाः ग्याइ मखु।
हे फुक्क पलिश्तीत, छिमित दाइगु कथि त्वधूल धकाः लय्ताये मते, छाय्धाःसा छम्ह सर्प सी सा वया थासय् मेम्ह बिष दुम्ह सर्प वइ। वया खेँचं अप्वः बिष दुम्ह सर्प पिहां वइ।
जिं इमि भाःत मदुपिं मिसातय्गु ल्याः समुद्रया फिया ल्याः स्वयाः अप्वः दय्काबी। जिं इमिगु विरोधय्, ल्याय्म्हपिनि मांया विरोधय् न्हिनय् नाश याइम्ह ब्वनाहये। जिं इमित आकांझाकां संकटय् लाकाबी अले इपांथिपां कंकाबी।
अले अन दुपिं फुक्क विदेशी मनूतय्त व ऊज देशयापिं सकलें जुजुपिन्त, पलिश्तीतय् सकलें जुजुपिन्त, (अश्कलोन, गाजा व एक्रोन, अले अश्दोदया म्वानाच्वंपिन्त),
इमिसं धाइ, “वलिसें लडाइँ यायेत तयार जु! दँ, झीसं बान्हि हमला याये, तर आः गथे याये? खिउँसे च्वने धुंकल। सनिलया किपालु ताहा जुयाच्वंगु दु।