13 उत्तरपाखे थःगु ल्हाः ल्ह्वनाः वय्कलं अश्शूरयात न्हंकाबी। वय्कलं निनवेयात झिजांमिजां दंगुथाय् व मरुभूमि यानाबी।
परमप्रभुं सियोन पर्वत व यरूशलेमया विरोधय् थःगु फुक्क ज्या यानादी धुंकाः वय्कलं धयादी, “जिं अश्शूरया जुजुया नुगःया तःधंसू व घमण्डी मिखाया निंतिं सजाँय बी।
अथे जुयाः प्रभु, परमप्रभु दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं वया तसकं बल्लाःपिं सिपाइँतय् दथुइ नाश यायेत ल्वय् छ्वयाहयादी, अले वयागु गौरवयात तसकं च्याःगु मिं छ्वय्कादी।
परमप्रभुं धयादिल, “अश्शूरीतय्त धिक्कार, सुयागु ल्हातय् जिगु तंया कथि, तंया तुतां दु!
उखुन्हु परमप्रभुं अश्शूर, क्वय् व च्वय् मिश्र, कूश, एलाम, बेबिलोनिया, हमात व समुद्रया टापुतपाखें थः प्रजाया ल्यंदुपिन्त त्वःतकेत निक्वः खुसि थःगु ल्हाः हाकनं ल्ह्वनादी।
थ्व संसारया निंतिं थ्व जिगु योजना खः अले जाति जातितय्त सजाँय बीत जिं थःगु ल्हाः ल्ह्वनागु दु।
उकिं अश्शूरयाम्ह जुजु सनहेरीबं छाउनी स्यंकाः निनवेय् लिहां वन। व वनाः अन हे च्वन।
“हासोर सदांया निंतिं सुनसान जुइ, अन ध्वंचात जक च्वनी। सुं मनू अन च्वनी मखु, सुं मनू अन च्वनाच्वने फइ मखु,”
“तःधंगु शहर निनवेयापिं मनूतय्सं यानाच्वंगु मभिंगु ज्याखँ जिं स्यू। अथे जुयाः याकनं छ अन वनाः इमित उकिया लागि छिमित परमेश्वरं सजाँय बियादी धकाः धाः हुँ।”
“याकनं तःधंगु शहर निनवेय् हुँ, अले अन च्वंपिन्त जिं धयागु खँ धा।”
इमिसं अश्शूर देशयात तरवारं व निम्रोद देशयात नांगागु तरवारं शासन याइ। अश्शूरीत झीगु देशय् हमला यायेत वइबलय् अले झीगु सिमानाया दुने पलाः तइबलय् वय्कलं झीत अश्शूरीतपाखें बचय् यानादी।
निनवेया खँय् अगमवाणी। एल्कोशी नहूमं खंगु दर्शनया सफू।
तर छं न्ह्यागु याःसां छन्त मिं भस्म याइ, अले छन्त तरवारं स्याइ, थुकिं छिमित क्वःबुइँचां थें नयाबी। छ क्वःबुइँचां थें ल्याखय् यक्व दःसां सुं बचय् जुइ फइ मखु।
छन्त खंपिं मनूत छपाखें बिस्युं वनी अले धाइ, ‘निनवे ला नाश जुइ धुंकल। वयागु निंतिं सु दुखं च्वनी?’ छन्त सान्त्वना बिइम्ह गन दु?”
“यहूदाया विरोधय् अले यरूशलेमय् च्वंपिं सकल मनूतय्गु विरोधय् जिं थःगु ल्हाः ल्ह्वने। अले थ्व थासं बालद्यःया ल्यंदुपिन्त व मूर्ति व द्यः पुज्याइपिं पुजाहारीतय्गु लुमन्ति हे ल्यं मदय्क न्हंकाछ्वये।