हे जिमि परमेश्वर, इमित सजाँय बियादिसँ। छाय्धाःसा जिमित हमला यायेत वःगु थ्व तःधंगु सेनानापं ल्वायेगु शक्ति जिमिके मदु। जिमिसं छु यायेमाः धकाः मस्यू, तर जिमिसं ग्वाहालिया लागि छिपाखे मिखा ब्वये।”
हे परमप्रभु, जिगु बल व जिगु किल्ला, दुःखया दिनय् जिगु शरण कायेगु थाय्, पृथ्वीयागु ताताःपाःगु थासं जाति जातितय्सं छिथाय् वयाः धाइ, “जिमि तापाःबाज्यापिन्के ला फताहा द्यःत, ज्यालगे मजूगु मूर्तित बाहेक मेगु छुं नं मदु।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, ‘जिं सराः छ्वयाहये, अले खुँयागु छेँ व जिगु नामय् पाफयाः मखुगु खँ ल्हाइम्हय्सिगु छेँ व दुहां वनी अले दुने च्वनाः उकियात नाश यानाबी, सिँ व ल्वहंयात तक नं नाश यानाबी।’”