16 छिमिसं यायेमाःगु थ्व हे ज्या खः – छम्हय्सिनं मेम्हलिसे खःगु खँ ल्हा, अले छिमिगु अदालतय् खःगु व पाय्छिगु न्याय या।
व मनुखं फइ, गुम्ह दोष मदय्क म्वानाच्वनी, अले न्ह्याबलें भिंगु जक याइ, अले गुम्हय्सिनं दुनुगलंनिसें खःगु खँ ल्हाइ,
भिंगु ज्या याइपिन्त परमप्रभुं स्वयाच्वंगु दु, अले इमिगु प्रार्थना न्यनेत वय्कलं न्हाय्पं बियाच्वंगु दु।
सत्यम्ह साक्षीं खःगु साक्षी बी, तर फताहा साक्षीं फताहा खँ ल्हाइ।
सत्य खँ न्ह्याबलें ल्यनाच्वनी, मखुगु खँ ताःतुइ मखु।
वय्कःया शासन न्ह्याबलें दयाच्वनी, वय्कःया शान्तिया अन्त्य गुब्सं जुइ मखु। दाऊद जुजुया लिपा वइम्ह जुजु वय्कः हे खः। न्याय व धर्मया निंतिं धिसिलाक्क दना थनिंनिसें सदांया निंतिं राज्य यानादी। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुया जोशं थ्व पूवनी।
परमप्रभुं थथे धयादी – खःगु व पाय्छिगु ज्या या! लुतय् याकाच्वंम्ह मनूयात अत्याचारीया ल्हातं बचय् या! परदेशी, मांबौ मदुपिं व भाःत मदुपिन्त क्वत्यके बी मते! थ्व थासय् दोष मदुपिनिगु हिबाः वय्केबी मते!
वं ब्याज कयाः दां त्याये बी मखु अले ब्यूगु स्वयाः अप्वः काइ मखु। मनू मनूया दथुइ खःकथं न्याय याइ।
“‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी, हे इस्राएलया शासकत, गात! छिमिसं यक्व हे यात। ल्वापुख्यापु व अत्याचार त्वःताब्यु! खःगु व बांलाःगु ज्या जक या! जिगु प्रजायात पितिनाछ्वयेगु ज्या बन्द या! परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।
“‘छिमिसं खुयाकाये मते। “‘मखुगु खँ ल्हाये मते। “‘छम्हं मेम्हय्सित झंगः लाये मते।
मभिंगु फुक्क त्वःताछ्व, छु छु भिंगु खः व हे जक यय्की। अदालतय् न्याय ल्यंकाः तयाति, सके दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु परमेश्वरं योसेफया ल्यंदनिपिं मनूतय्त दया यानादी ला।
तर न्याय धाःसा खुसि थें अले धार्मिकता गुब्सं मसुइगु खुसि थें न्ह्याना च्वनेमा।
थनयापिं तःमिपिं मनूत ल्वापुख्यापुं जाःगु दु। थनच्वंपिं सकसिनं मखुगु खँ ल्हानाच्वंगु दु। इमिगु म्हुतुं छलया खँ ल्हानाच्वनी।
हे मनू, बांलाःगु अले भिंगु खँ वय्कलं छन्त क्यनादीगु दु। छपाखें परमप्रभुं छु यय्कादी? खःकथं ज्या यायेगु, मायायात यय्केगु, थः परमेश्वरलिसें क्वमिलु जुयाः जुयेगु।
इस्राएलयापिं ल्यंदुपिं मनूतय्सं गुगु कथंयागु नं द्वं याइ मखु। इमिसं मखुगु खँ ल्हाइ मखु। न इमिगु म्हुतुइ ध्वंलाइगु खँ हे दइ। इमिसं नइ अले याउँक ग्वार्तुलाच्वनी, अले सुनां इमित ख्याये फइ मखु।”
“दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी, ‘खःगु न्याय या, थवंथवय् दयामाया व माया क्यँ।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी, “प्यंगूगु, न्यागूगु, न्हय्गूगु व झिगूगु लायागु अपसं व दुखं च्वनेमाःगु दिं आवलिं लसताया नखः जुइ। उकिं छिमिसं सत्य व शान्तियात यय्की।”
परमप्रभुं थथे धयादी, “जि सियोनय् लिहां वये अले यरूशलेमय् बाय् च्वने। अबलय् यरूशलेमयात ‘विश्वास याये बहःगु शहर’ धकाः धाइ, अले दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुया पहाडयात धाःसा ‘पवित्र पर्वत’ धाइ।”
मेपिन्त मिलय् यानाजुइपिं मनूत धन्यपिं खः, इमित परमेश्वरं थःकाय्पिं यानादी।
जिं प्रभुयागु नामय् धयाच्वनागु दु – छिपिं आः हानं परमेश्वरयात म्हमस्यूपिं थें याना जुइ मते। इमिगु बिचाः हे बांमलाः।
अय्जूगुलिं मखुगु खँ ल्हायेगु त्वःताः थःथवय् खःगु खँ जक ल्हाना जु, छाय्धाःसा झीपिं फुक्कं ख्रीष्टयागु म्हया छता छता म्हब्व खः।
थ्व खँय् सुनानं थः दाजुकिजापिन्त स्यंके मते। परमेश्वरं थथे याइपिन्त तःधंगु सजाँय बियादी। जिमिसं न्हापा हे छिमित थ्व खँ बांलाक धायेधुन।
“भुस्याःत, विश्वास त्वःतूपिं, घच्चायापुगु ज्या याइपिं, मनू स्याइपिं, व्यभिचार याइपिं, धामी झाँक्री ज्या याइपिं, मूर्ति पुजा याइपिं व मखुगु खँ ल्हाइपिं फुक्कसितं गन्धकयागु मि गालय् वांछ्वइ। निकः सीगु धाःगु थ्व हे खः।”