इमिगु फुक्क दुःखकष्टय् वय्कः नं दुःखी जुयादिल, अले वय्कःया दूत इमित बचय् यायेत इमिथाय् वल। वय्कःया दयामाया व कृपाय् वय्कलं मू पुलाः इमित छुत्कारा यानादिल। वय्कलं इमित दुःखकष्टपाखें थकयादिल, अले न्हापा न्हापायागु इलय् वय्कलं इमित क्वबियादिल।