2 परमप्रभुं शैतानयात धयादिल, “अय् शैतान, परमप्रभुं छन्त ब्वःबियादीमाः। यरूशलेमयात ल्ययादीम्ह परमप्रभुं छन्त ब्वःबियादीमाः। छु थ्व मनू मिं लिकाःगु सिँ थें मखु ला?”
‘जिमि मनूतय्त मिश्रं पित हयागु दिनंनिसें आः तक जिं जिगु आराधना यायेत इस्राएल देशय् गन नं देगः दय्केत थाय् ल्ययागु मदुनि। जिमि मनूत इस्राएलीतय् नायः जुइत जिं सुयातं नं मल्यया।
तर आः जिं यरूशलेमयात जिगु आराधना यायेगुथाय् व दाऊदयात जिमि मनूतय्त शासन यायेत ल्ययागु दु।’
छाय्धाःसा वय्कलं चीमितय्त रक्षा यानादी अले वय्कलं वयात स्यायेत स्वःपिनिगु ल्हातं बचय् यानादी।
वयात थथे धा, ‘होशयानाच्वँ, ग्याये मते अले शान्त जुयाच्वँ। अरामया जुजु रसीन व जुजु पेकहया तं ला च्यानाच्वंगु निका सिँ पिहां वयाच्वंगु कुँति हे मग्यं।
सुतियागु वसः फिनातःम्ह स्वर्गदूतं हानं जितः धाल, “उबलय् छिमि मनूतय्त रक्षा याइम्ह तःधंम्ह स्वर्गदूत मिखाएल दनी। अले जाति जाति शुरु जूगु इलंनिसें गुबलें मवःगु विपत्तिया ई वइ। व ई वइबलय् परमेश्वरया सफुलिइ नां च्वयातःपिं छिमि सकलें मनूत बचय् जुइ।
“जिं छिपिं मध्ये गुलिंसित सदोम व गमोरायात थें नाश याना। छिपिं च्यानाच्वंगु मिं लिकागु ह्यंग्वाः थें जुल, अथे जूसां छिपिं जिथाय् फहिला मवः,” परमप्रभुं धयादी।
“अज्ज नं न्यंकि– दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, ‘जिगु शहरत हाकनं च्वन्ह्याइ, अले परमप्रभुं सियोनयात हाकनं शान्ति बियादी अले यरूशलेमयात हाकनं ल्ययादी।’”
परमप्रभुं पवित्र देशय् यहूदायात थःगु हे भाग दय्कादी अले हाकनं यरूशलेमयात ल्ययादी।
वय्कलं वयात थथे धकाः ब्वःबियादिल – “सुम्क च्वँ। वयागु म्हं पिहां वा।”
ग्वाः ग्वाः मनूत वयाच्वंगु खनाः वय्कलं भूतआत्मायात हक्काः धयादिल – “हे लाताम्ह व ख्वाँय्म्ह भूतआत्मा, जिं छन्त धयाच्वना – वयाथासं पिहां वा, अले हानं गुबलें हे वयाके दुबी मते।”
अय्नं छंगु विश्वास बमलाना मवनेमा धकाः जिं प्रार्थना यानागु दु। जिथाय् हानं लिहां वये धुंकाः छं थः दाजुकिजापिन्त बल्लाकि।”
वय्कलं वयात ब्वःबियादिल – “हाले मते, सुम्क वयागु म्हं पिहां वा।” अले व मनूयात इमिगु न्ह्यःने छ्वावानाः भूत वयागु म्हं पिहां वल, अय्सां व मनूयात छुं हे मजू।
मचायात हहं हे भूतं वयात कसाः यानाः छ्वावात। अले वय्कलं भूतआत्मायात हक्कादिल। थुकथं मचायात लाय्काः वया अबुयात लःल्हानादिल।
“जिं छिपिं फुक्कसितं धयाच्वनागु मखु। जिं ल्ययापिं मनूतय्त जिं म्हस्यू। अय्नं ‘जिगु हे नसा नःम्हय्सिनं जितः प्यंकेत तुति ल्ह्वन’ धकाः धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु खँ पूवंकेत थथे जूवःगु खः।
थुकथं याना जूसा शान्ति बियादीम्ह परमेश्वरं शैतानयात छिमिगु तुतिं याकनं हे न्हुइके बी। झी प्रभु येशू ख्रीष्टयागु दया माया छिमिके दयाच्वनेमा।
परमेश्वरं ल्ययातःपिन्त सुनां दोषी याये फइ? धर्मी यानादीम्ह परमेश्वर हे खः धाःसा
शैतानं न्हापांनिसें पाप याना वयाच्वंगु दु, उकिं पाप यानां तुं च्वनीपिं मनूत नं शैतानया मनू खः। अथे जूगुलिं शैतानयागु ज्या स्यंकेत परमेश्वरया काय् थन झायादी माःगु खः।
मिइ क्वब्वाय् त्यंपिन्त साला का। पाप याइपिन्त नं दया या। अथेसां बांलाक होश या, थथे यायेबलय् छिमित हे पापयागु च्याः मथायेमा।
तःधंम्ह स्वर्गदूत मिखाएलं मोशायागु सीम्ह सुनां यंकेगु धयागु खँय् शैताननापं ल्वापु जूबलय् वयात द्वपं बीत आँट मयासें थुलि जक धाल – “परमेश्वरं छन्त ब्वःबियादी।”
थुपिं चीधिकःम्ह भ्याःचा नाप ल्वाः वइ। चीधिकःम्ह भ्याःचां थुमित बुका छ्वइ, छाय्धाःसा वय्कः प्रभुतय् नं प्रभु व जुजुतय् नं जुजु खः। वय्कः नाप दुपिं सःतातःपिं, ल्ययातःपिं व विश्वास यायेबहःपिं खः।”