3 अबलय् जिलिसें खँ ल्हाना च्वंम्ह स्वर्गदूत वन, अले मेम्ह स्वर्गदूत वयात नापलायेत वल।
जि लिसे खँ ल्हाःम्ह स्वर्गदूतयात जिं न्यना, “थ्व नेकूया अर्थ छु खः?” वं लिसः बिल, “थ्व नेकू यहूदा, इस्राएल व यरूशलेमयात छ्यालब्याल यानाब्यूपिं जातित खः।”
वं धाल, “ब्वाँय् वनाः उम्ह ल्याय्म्हम्ह मनूयात धा, ‘मनूतय्गु व पशुतय्गु ल्याः यक्व अप्वः जूगुलिं यरूशलेम पःखाः मदुगु शहर जुइ।
जिलिसें खँ ल्हाःम्ह स्वर्गदूतं हाकनं जितः द्यनाच्वंम्ह मनूयात थें थन।
वं लिसः बिल, “थुपिं छु खः धयागु खँ छं मस्यू ला?” जिं धया, “मस्यू, जिमि प्रभु।”
हाकनं जिलिसें खँ ल्हाःम्ह स्वर्गदूतं न्ह्यःने वयाः जितः धाल, “च्वय् स्व, छु वयाच्वंगु स्व।”