6 सुनानं वयात, ‘छंगु म्हय् थ्व घाः गथे यानाः जूगु?’ धकाः न्यन धाःसा वं थथे लिसः बी, ‘थ्व घाः जिमि पासाया छेँय् जूगु खः।’
उकिं इपिं अज्ज तःसलं हाल अले इमिगु चलन कथं हि मवतले थःम्हं थःत हे तरवार व भालां घाःपाः यात।
येहूं थःगु धनुष पिकयाः योरामया ब्वहःया दथुइ कय्कल। वाणं वयागु नुगलय् सुयाबिल। अले व थःगु रथय् ग्वारातुल।
जिमि शत्रुतय्गु पुचलं खिचात थें जिगु प्यखें मुंवःगु दु। इमिसं जिगु ल्हाःतुति त्यात्यायाये धुंकल।
“दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, हे तरवार, दनाः जिम्ह फैजवाःयात हमला या, जिनापं दनाच्वनीम्ह मनूयात हमला या। वयात स्या, अले फैत उखेलाः थुखेलाः जुइ। अले जिं थःगु ल्हाः चीधिकःपिं भ्याचातय्गु विरोधय् ल्ह्वने।”
पिलातसं लिसः बिल – “छु जि यहूदी खः ला? छंगु हे जातयापिं मनूतय्सं व तःधंपिं पुजाहारीतय्सं ज्वनाः छन्त जिथाय् हःगु खः। छं छु याना?”
इमिसं सास्ती नया च्वंथासं वःगु कुँ न्ह्याबलें च्वय् थाहां वनाच्वनी। इमिसं चच्छि न्हिच्छि दुःखसिया च्वनेमाली। व पशुयात व वयागु मूर्तियात पुजा याक्वसित, अले हानं वयागु नांयागु चिं काक्वसित नं अथे हे याइ।”