5 अबलय् यहूदाया नायःतय्सं दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु इमि परमेश्वर जूगुलिं यरूशलेमयापिं मनूत बल्लाः धकाः बिचाः याइ।
जितः रक्षा याइम्ह परमप्रभुया प्रशंसा जुइमा, वय्कलं जिगु ल्हाः व पतिंयात ल्वायेगु सीप स्यनादी।
व हे परमेश्वर, सुनां जितः बल्लाकल, अले सुनां जिगु लँपुयात तप्यंकाबिल।
छिं जितः ल्वायेत बल बियादीगु दु। अले जिमि शत्रुतय्त जिगु तुतिइ तयादीगु दु।
परमेश्वर झीगु शरण कायेगु थाय् व बल खः, अले दुःखया इलय् अःपुक दइगु ग्वाहालि खः।
अय् सदोमया शासकत, परमप्रभुया वचन न्यँ! अय् गमोराया मनूत, परमेश्वरया आज्ञा मानय् या! परमप्रभुं छिमित छु धयादीगु दु व बांलाक न्यँ!
छिमि न्ह्यलुवाःत विद्रोही व खुँतय् पासापिं जुइ धुंकूगु दु। इमिसं न्ह्याबलें कोस्यालि व घुस नयेत माला जुइ। न्याय जुइबलय् इमिसं मांबौ मदुपिनिगु पँली मखु। भाःत मदुपिनिगु मुद्दा इमिथाय् थ्यनी मखु।
जिं छिमि न्यायकर्तातय्त न्हापा थें अले छिमित सल्लाह बीपिन्त नं दकलय् न्हापा थें हे लिफ्यानाहये। अनंलि छन्त ‘धार्मिकताया शहर’ व ‘विश्वास याये बहःगु शहर’ धकाः धाइ।”
व दिंखुन्हु दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु थः बचय्जूपिं प्रजाया निंतिं तसकं बांलाःगु स्वांनं दय्कातःगु श्रीपेच थें जुइतिनि।
वय्कलं न्याय यायेत च्वनाच्वंम्ह न्याय याइम्हय्सित न्यायया ज्ञान व शहरया रक्षा यायेत मू ध्वाखाय् दनाच्वंम्ह ध्वाखापिवाःयात साहस बियादी।
परमप्रभुं छिमित स्याक्क न्ह्यःवय्कादीगु दु। अले छंगु मिखा (अगमवक्तात) तिनाब्यूगु दु, अले छंगु छ्यं (दर्शन खनीपिं) त्वपुयाब्यूगु दु।
स्व, छम्ह जुजुं धार्मिकतां राज्य यानादी, अले शासकतय्सं न्यायलं शासन यानादी।
इमिसं जिगु बारे थथे धाइ, ‘परमप्रभुयापाखें जक धार्मिकता व शक्ति वइ।’” वय्कःया विरोधय् तंपिकापिं फुक्क वय्कःयाथाय् हे वइ अले लाजय् लाइ।
कँय्या पलेसा लुँ अले नँया पलेसा वहः जिं हये। सिँया पलेसा कँय् अले ल्वहंया पलेसा नँ हये। शान्तियात छंगु राज्य व धार्मिकतायात छंगु शासक दय्काबी।
इमि नायः इपिं मध्ये हे छम्ह जुइ। इमि शासक इमिगु दथुं हे पिहां वइ। जिं वयात सःतेबलय् व जिगु लिक्क वइ। छाय्धाःसा जिं मसःतेकं सुनां जिगु न्ह्यःने वयेगु साहस याइ?’ परमप्रभुं धयादी।
अले जक जिं याकूबयात व जिम्ह दास दाऊदया सन्तानयात त्वःताबी, अले वया सन्तानत मध्ये छम्हय्सित नं अब्राहाम, इसहाक व याकूबया वंशयात राज्य यायेत जिं ल्यये मखु। छाय्धाःसा जिं इमिगु सुख शान्ति लित हयाबी अले इमित दयामाया याये।’”
परमप्रभु सियोनं तस्सलं हालादी। वय्कःया सः यरूशलेमं वःगु नँ न्याःगु सः थें च्वं। आकाश व पृथ्वी थुरथुर खाइ। परमप्रभु धासाः थः प्रजाया निंतिं शरण कायेगु थाय् व इस्राएलया मनूतय्गु निंतिं किल्ला जुयादी।
जिं थःम्हं हे थः मनूतय्त बल्लाके, अले इपिं जिगु नामं जिगु लँपुइ जुइ।” जि परमप्रभुं थ्व खँ धयाच्वना।
“जिं यहूदाया घरानायात बल्लाकाबी अले योसेफया घरानायात बचय् याये। जिं इमित हाकनं लित ब्वनाहय्। छाय्धाःसा जितः इपिं प्रति दया दु। जिं इमित गुबलें नं मत्वःतागु थें च्वंक इपिं न्हापा गथे खः अथे हे यानाबी। छाय्धाःसा जि इमि परमप्रभु परमेश्वर खः, अले जिं इमिगु प्रार्थनाया लिसः बी।
परमप्रभुं थथे धयादी, उखुन्हु हे जिं छम्ह छम्ह सलयात भ्वय्भ्वय् कंकाबी।” सल गया वःम्हय्सित वें यानाबी। अय्नं जिं यहूदाया मनूतय्त बिचाःसंचाः याये, अय्नं जिं मेगु जातियापिं दक्व सलतय्गु मिखा कां यानाबी।
“उखुन्हु हे जिं यहूदाया नायःतय्त च्यानाच्वंगु सिँया दथुइ मकः वा थूतय्गु दथुइ च्यानाच्वंगु मिप्वाः थें दय्काबी। इमिसं जःखः च्वंपिं सकल मनूतय्त भस्म याइ। यरूशलेम धाःसा थःगु हे थासय् दयाच्वनी।
यरूशलेमयात बचय् यायेत यहूदायापिं मनूतय्सं लडाइँ याइ। इमिसं जःखः च्वंपिं फुक्क जातितय्गु धन-सम्पत्ति अले यक्व लुँ, वहः व वसः लाका काइ।
जिगु मन इस्राएलया सेनापतित नापं दु, मनूत मध्येया थःगु इच्छां थःत लःल्हाःपिं प्रजानापं। परमप्रभुया प्रशंसा या!”