10 “थ्व सलतय्त परमप्रभुं पृथ्वीया फुक्क थासय् वनाः छु छु जुयाच्वंगु दु स्वयेत छ्वयाहःगु खः” धकाः मेहदीया सिमातय् दथुइ दनाच्वंम्ह मनुखं धाल।
परमप्रभुं वयात न्यनादिल, “छ गनं वयागु?” वं धाल, “पृथ्वीइ थुखे उखे चाःहिलाः वयागु।”
इमिसं मेहदीया सिमातय् दथुइ दनाच्वंम्ह परमप्रभुया स्वर्गदूतयात थथे धाल, “जिपिं पृथ्वीया फुक्क थासय् वना। फुक्कं आरामं याउँक च्वनाच्वंगु दु।”
चान्हय् दर्शनय् जिं छम्ह मनूयात ह्याउँम्ह सल गयाच्वंगु खना। व यरूशलेमया छगू न्हसिकापय् दुगु मेहदीया सिमातय् दथुइ दनाच्वन। वयागु ल्युने ह्याउँपिं, भुयुपिं व तुयुपिं सल दु।
“दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, हे तरवार, दनाः जिम्ह फैजवाःयात हमला या, जिनापं दनाच्वनीम्ह मनूयात हमला या। वयात स्या, अले फैत उखेलाः थुखेलाः जुइ। अले जिं थःगु ल्हाः चीधिकःपिं भ्याचातय्गु विरोधय् ल्ह्वने।”
परमप्रभुं धयादिल, “ज्या भचा भचा जक शुरु जूगुयात हेला याये मते। अय्नं ज्या न्ह्याकेत यरूबाबेलया ल्हातय् दकःमिया खिपः दुगु खनाः इपिं लय्ताइ।” (उपिं त्वाःदेवाया न्हय्गः पाल्चा पृथ्वीया फुक्कभनं स्वया च्वनीगु परमप्रभुया मिखा खः।)
अले जिं म्हःया पुसा चाःगु अले छम्ह मिसा पिचाय् च्वनाच्वंगु खना।
अय्सा स्वर्गदूतत धयापिं सु खः लय्? इपिं परमेश्वरयात सेवा याइपिं आत्मात खः। अले मुक्ति काइपिं मनूतय्त ग्वाहालि यायेत छ्वयाहःपिं खः।