11 थुमिगु म्हुतुप्वाः तिनाबीमाः। धिबायागु निंतिं थुमिसं स्यने मज्यूगु खँ स्यनाः छेँ स्यंकाच्वंगु दु।
स्वजापिं मनूत थ्व खनाः लय्ताइ, अय्नं फुक्क दुष्टत सुम्क च्वनी।
जुजु परमेश्वरलिसे लय्तायाच्वनी। वय्कःयात विश्वास याइपिन्सं वय्कःयात तःधंकी। मखुगु खँ ल्हानाजुइपिनिगु म्हुतुप्वाः धाःसा ति।
छाय्धाःसा जिं इमि कलाःपिं मेपिं मनूतय्त व इमिगु बुँ न्हूपिं मालिकतय्त बी। दक्कलय् चिधंम्हंनिसें दक्कलय् तःधंम्ह तक फुक्कं लोभी जूगु दु। अगमवक्तात व पुजाहारीत सकसिनं ध्वंलायेगु ज्या याइगु।
छिमिसं छम्हू निम्हु तछ्व व छपा निपा मरिया निंतिं जिमि प्रजाया न्ह्यःने जितः हेला यात। मखुगु खँ न्यनीपिं जिमि प्रजायात मखुगु खँ ल्हानाः सीम्वाःपिं मनूतय्त छिमिसं स्यात। म्वायेम्वाःपिं मनूतय्त धाःसा छिमिसं बचय् याना तल।
छं याःगु फुक्क ज्याया निंतिं जिं प्रायश्चित यायेबलय् छं व फुक्क लुमंकी अले छ लज्या चाइ, छं लज्यां गुबलें थःगु म्हुतु चाय्की मखु, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।’”
अनच्वंपिं नायःतय्सं घुस कयाः न्याय याइ। अन च्वंपिं पुजाहारीतय्सं ज्याला कयाः स्यनी। अले अगमवक्तातय्सं धिबाया लागि अगमवाणी याइ। अथे जूसां इमिसं परमप्रभुयाके भलसा कयाः थथे धाइ “परमप्रभु झीगु दथुइ च्वनादीगु दु, झीत मभिं जुइ मखु।”
परमप्रभुं थथे धयादी, “जिमि प्रजायात मभिंगु लँपुइ यंकीपिं अगमवक्तातय्त सुनानं नयेत ब्यूसा इमिसं ‘शान्ति शान्ति’ धकाः हाला हइ। वं नयेत मबिल धाःसा वयागु विरोधय् ल्वाःवनेत इपिं तयार जुइ।
“शास्त्रीत व फरिसीत, छिमित धिक्कार दु। छिपिं निपाः ख्वाःपाः दुपिं खः, छाय्धाःसा छिमिसं मनूतय्त दुहां वने हे मफय्क स्वर्गया राज्ययागु लुखा तिनाब्यूगु दु। छिपिं न थःपिं हे दुहां वनी, न दुहां वनीपिन्त हे दुछ्वइ।
अबलय् निसें सुनानं हे वय्कःयाके छुं हे न्यनेगु आँट याये मफुत।
फै स्वयेत तयातःम्ह मनू फैथुवाः मखु, बरु फै ज्वयेत तयातःम्ह च्यः जक खः, गुम्ह गुँखिचा वःगु खनेवं फैत फुक्क त्वःताः बिस्युं वनी। अले गुँखिचां फैतय्त ज्वनाः लुया यंकी, अले छ्यालब्याल नं याना थकी।
आः झीसं थ्व खँ सिल, व्यवस्थाय् च्वया तक्व फुक्कं व्यवस्था पालन याःम्हय्सित जक धयातःगु खः। अय्जूगुलिं सुनानं छुं धाय्थाय् मदु। जिं हानं धाये – संसारयापिं फुक्क मनूत परमेश्वरया न्ह्यःने दोषी ठहरय् जुइ धुंकल।
ख्रीष्टयागु सत्य जिके दतले जिगु थ्व फुइँयात अखैया देशय् सुनानं पने फइ मखु।
अज्ज ला इपिं छेँय् छेँय् चाःहिलाः ज्या मयासें जुइ। थुलि जक मखु, इपिं खँगुलु जुइ, अले इमिसं मेपिनिगु ज्याय् ल्हाः तया जुइगु व ल्हाय् मज्यूगु खँनापं ल्हाना जुइ।
काय्म्ह्याय्पिं व छय्पिं दुम्ह भाःत मदय् धुंकूपिं मिसातय्गु सुसाःकुसाः वया काय्म्ह्याय्पिं व छय्पिन्त हे याकेब्यु। इमिसं थःगु छेँय् निं धर्म याये सय्के ब्यु, अले मांबौयागु त्यासा पुले ब्यु, छाय्धाःसा परमेश्वर थज्याःगु ज्यां लय्तायादी।
थुमिसं न्ह्याबलें ल्वापु जक थया जुइ, थुमिगु न्ह्यपु हे खतं नयेधुंकल, थुमिके सत्य धयागु हे मदु। थुमिसं धर्म हे धिबा कमय् यायेगु लँपु खः धकाः धयाजुइ।
इपिं सत्ययागु लँपुं चिलावने धुंकल। इमिसं सीपिं न्हापा हे म्वाना वये धुंकल, आः म्वाना वइ मखुत धकाः न्यंका जुयाः गुलिखय् विश्वासीतय्त स्यंकाबी धुंकल।
इपिं मध्ये गुलिसिनं ला छेँय् छेँय् वनाः पापं जाःपिं व पापयागु खँ मतिइ तया जुइपिं मिसातय्त ल्हातय् काइ।
थकालि परमेश्वरया ज्या याइम्ह मनू खः। उकिं थकालि छुं हे दोष मदुम्ह जुइमाः। अले हानं थः यःथें यानाजुइम्ह, याकनं तंम्वइम्ह, अय्लाः थ्वँ त्वना जुइम्ह, ल्वाना जुइम्ह, लोभीम्ह नं जुइ मज्यू।
अले थःम्हं स्यनाकयातःगु भिंगु खँयात क्वात्तुक ज्वनातइम्ह व जिमिसं स्यना थें मेपिन्त नं भिंगु स्यनेकने यानाः साहस बीम्ह जुइमाः। अले हानं थ्व भिंगु खँयात मभिंकाः जुइपिन्त नं इमिगु द्वंबिद्वं क्यनाबी फुम्ह जुइमाः।
मनूतय्त ल्वाका जुइपिन्त छकः निकः न्वाना नं मजिल धाःसा व नाप जुइ मते।