7 छंगु शरीर ताय्गः सिमा थें च्वं, अले छंगु दुरुप्वः फलया ज्वाँय् थें च्वं।
धर्मीत ताय्गः सिमा थें थाहां वइ, अले लेबनानया देवदारु सिमा थें बल्लानाः तःमा जुइ।
जिमि यःम्ह प्रिय, जिगु छातिइ यग्गायाच्वंगु मूर्रं जाःगु कापःया म्हिचा थें च्वं।
हे प्रिय, छ गुलि बांलाःम्ह खः! गुलि बांलाः! छंगु मिखा सुकुभत्तुया थें च्वं। खः धात्थें हे छ गुलि हिसि दु!
छंगु दुरुप्वः निम्ह हरिण थें च्वं। लिली स्वांया दथुइ ज्वयातःपिंनापं बूपिं चल्लाया मचात थें च्वं।
छंगु दुरूप्वःत निम्ह हरिण थें च्वं, चल्लाया निम्हनापं बूपिं मचात थें च्वं।
छ गुलि बांलाः अले हिसि दु, हे प्रिय, छंगु मायाय् गुलि आनन्द दु।
जिं थथे धया, “जि ताय्गः सिमाय् थाहां वने, अले उकिया फल ज्वने।” छंगु दुरूप्वःत दाखया ज्वाँय् थें च्वं, छंगु सासः नस्वाःगु स्याउ थें च्वं,
जिमि चिचाधिकःम्ह तसकं यःम्ह छम्ह मय्जु दु, वयागु दुरुप्वः उलि जाया मवनी, वयात ब्याहा यायेत सुं छम्हय्सिनं फ्वँ वल धाःसा उखुन्हु झीसं वयात छु धायेगु?
“हे यरूशलेमयात माया याइपिं, छिपिं सकलें वनापं लय्ता, अले वयागु निंतिं लय्ता। हे वयागु निंतिं दुखं च्वनीपिं, आः लय्तायाः खुसि जु!
इमिगु मूर्तित तुसिया क्यबय् तयातःम्ह बुँख्याःचा थें नवाये मफु। इमित क्वबिया जुइमाः, छाय्धाःसा इपिं न्यासि जुइ मफु। इपिं खनाः ग्याये मते, इमिसं छिमिगु छुं स्यंके फइ मखु, न इमिसं छुं भिं याये फइ।”
उकिं विश्वासं यानाः ख्रीष्ट छिमिगु नुगलय् च्वनादी। छिमिगु नुगलय् मायां हा काय् फयेमा, अले छिपिं मायायागु लिधंसाय् च्वने फयेमा धकाः जिं प्रार्थना यानाच्वनागु दु।
थुकथं थ्व वरदानयागु ज्यां झीत विश्वासय् छप्पँ जुइत व परमेश्वरया काय्यात म्हसीकाः न्ह्यज्यायेत ग्वाहालि बियाच्वनी। अले छन्हु झीपिं सिद्ध मनू जुयाः ख्रीष्ट थें जुइ फइ।