2 जिमि यःम्ह प्रिय नस्वाःगु मसलामा पिनातःगु क्यबय् वंगु दु, थःगु मन लय्ताय्केत अले लिली स्वां खायेत वनाच्वंगु दु।
जिमि यःम्ह प्रिय जिम्ह हे खः, जि वय्कःयाम्ह खः। व लिली स्वांया दथुइ चाचाःहिला जुइ।
हे जिमि तसकं यःम्ह मय्जु, जिमि भम्चा, छ बार तयातःगु बगैँचा थें, त्वःपुया तःगु बुँगाःचा थें, सुं मनूयागु निजी फोहोरा थें खः।
हे उत्तरया फय्, न्ह्यलं चाय्की। हे दच्छिनया फय्, न्ह्यां वा, जिगु बगैँचा जुया न्ह्याना हुँ, थुकिया नस्वाः तापाक्क हे थ्यनेमा। जिमि यःम्ह प्रिय थःगु बगैँचाय् वा, अले उकिया भिंगु फल नया स्व।
छंगु दुरुप्वः निम्ह हरिण थें च्वं। लिली स्वांया दथुइ ज्वयातःपिंनापं बूपिं चल्लाया मचात थें च्वं।
हे जिमि तसकं यःम्ह मय्जु, जिमि भम्चा, जि जिगु बगैँचाय् वयागु दु, जिं जिगु नस्वाःगु मसलानापं मूर्र मुनागु दु। जिं जिगु हाप्वः व कस्ति नयागु दु। जिं जिगु दाखमद्य व दुरु त्वना। नयेगु या, हे जिमि पासा, त्वँ, अले मतिनां मजाःतले त्वँ, जिमि प्रिय।
वयागु न्यताः तसकं नस्वाःगु मसलां व वासलं जाःगु क्यब थें च्वं। वयागु म्हुतुसि मूर्रया रस वयाच्वनीगु लिली स्वां थें च्वं।
बरांया सिमा दुगु क्यबपाखे जि मैदानया न्हूगु फल सःगु स्वयेत क्वहां वना, दाखक्यबय् मुखू ह्वयाच्वंगु दु ला कि मदु अले धालेमाय् स्वां ह्वयाच्वंगु दु ला कि मदु धकाः जि स्वयेत वना।
वय्कलं थःगु फैच्वलय्या बथांयात फैजवालं थें ज्वयादी। वय्कलं चिचीधिकःपिं भ्याःचातय्त थःगु मुलय् कयादी अले इमित थःगु हे नुगःया लिक्क पाछायादी। वय्कलं तसकं चिचीधिकःपिं फैचा दुपिन्त बुलुहुं ज्वयादी।
धर्मी मनूत नाश जुयावनी अय्नं थ्व खँयात सुनानं वास्ता याइ मखु। भक्ततय्त ल्ह्वनाः यंकी, तर मभिंपाखें बचय् यायेत धर्मी मनूयात ल्ह्वनाः यंकूगु खँ सुनानं थुइ मखु।
परमप्रभुं छिमित धुवांधु न्ह्यलुवाः जुयाः यंकादी, अले तसकं तांन्वःगु थासय् नं छिमित लुधंकादी, अले छिमिगु क्वँय्यात बल्लाकादी। छिपिं यक्व लखं प्याःगु क्यब थें व गुबलें सुइ मखुगु बुँगाःचा थें जुइ।
गथे बुँइ माचात बुया वइ, अले क्यबय् पुसात बुया वइ, अथे हे परमप्रभु परमेश्वरं धार्मिकता व प्रशंसा फुक्क जातितय् न्ह्यःने हयादी।
जिं इमि छम्ह हे जक फैजवाः जुइत जिम्ह दास दाऊदयात ल्यये। वं इमित स्वइ, व इमि फैजवाः जुइ।
परमप्रभु छिमि परमेश्वर छनापं दु। वय्कः वचय् याये फुम्ह खः। वय्कः छनापं तस्सकं लय्ता। वय्कलं थःगु प्रेमय् छन्त शान्त याइ। अले छंगु कारणं ततःसलं म्ये हालाः वय्कः तसक्कं लय्ताइ।”
गन जिगु नामय् निम्ह स्वम्ह मनू मुनी, अन जि इपिं नाप दइ।”
अले जिं स्यना थें छिमिसं इमित स्यनेकने यानाः फुक्कं खँ मानय् याकि। न्यँ, संसार फुना मवंतले जि छिपिंनाप हे दइ।”
जि वनाः छिमित थाय् दय्के धुंकाः हानं वयाः छिमित जि च्वनेथाय् ब्वनायंके। अले छिपिं जिनापं च्वनी।
“बाः, संसार मदुनिबलय् निसें छिं जितः माया यानाः तःधंकादीगु खँ इमिसं थुइके फयेमा, अले जि गन दु, इपिं नं जि लिसे हे दयेमा धयागु जिगु इच्छा खः।
सिंहासनयागु दथुइ च्वंम्ह चीधिकःम्ह भ्याःचा हे इमित ज्वइम्ह जुइ। अले इमित वय्कलं हे गुबलें मसुइगु बुंगाःचाय् ब्वना यंकादी। अले परमेश्वरं हे इमिगु मिखाय् च्वंगु ख्वबि हुयादी।”