4 जिमि यःम्ह प्रियनं लुखाया चुकू चाय्केत वंबलय् जिगु मन तसकं भाराभारा मिन।
थःकिजा खनाः नुगः मछिना वःगुलिं व अनं फहिलाः थःगु क्वथाय् वनाः ख्वल।
पृथ्वीया तःलय् च्वंगु लःया फुक्क धाः बँ तछ्यानाः पिहां वःबलय् नोआ ६०० दँ क्यनाच्वंगु खः। आकाशया लुखात चालावन,
जुजुं उलि धायेवं म्वाःम्ह मचाया मांयात मचा खनाः तसकं माया वन। अले वं जुजुयात धाल, “महाराज! मचायात स्यानादी मते! म्वाःम्ह मचा वयात हे बियादिसँ।” मेम्ह मिसां धाःसा थथे धाल, “जिपिं निम्हय्सितं मचा बियादी मते। वयात निब्व यानादिसँ।”
छिं थः शत्रुतलिसें लडाइँ याःगु दिनय् छिकपिनि मनूत छिगु हे इच्छां न्ह्यःने वनी। सुथ न्हापांया सुतिलः थें छिकपिनि ल्याय्म्हपिं पवित्र पहाडय् छिथाय् वइ।
जितः छिनापं हे यंकादिसँ, झीपिं याकनं हे बिस्युं वनेनु! जुजुं जितः थः द्यनेगु कोथाय् यंकादीमा। जिपिं छिके लय्ताये अले खुशी जुये, अले दाखमद्य स्वयाः नं छिगु मायाया प्रशंसा याये। इमिसं छितः ल्वय्क माया याइ।
छु! एफ्राइम जिम्ह यःम्ह काय्, मखु ला? छु व जितः लय्तायेकीम्ह मचा, मखु ला? वयागु विरोधय् जिं न्ह्याक्व हे खँ ल्हाना सां जिं धात्थें वयात आः तक नं लुमंका च्वना। उकिं वयात जिं यय्का। जिं धात्थें वयात तसकं माया याना,” परमप्रभुं धयादी।
थिआटीराय् च्वंम्ह रंग छिनातःगु थिकेगु कापः मिया जुइम्ह लिडिया नां दुम्ह मिसां नं जिमिगु खँ बांलाक न्यन। थ्व मिसां परमेश्वरयात मानय् याः। पावलं धाःगु खँ थुइमा धकाः प्रभुं वयागु नुगः चाय्कादिल।
परमेश्वरं यानाः तीतसं नं जिं थें छिमित ग्वाहालि बी मास्ति वय्काच्वंगुलिं जिमिसं परमेश्वरयात सुभाय् बियाच्वनागु दु।
परमेश्वर झीनापं ज्या यानादी। बांलाःगु इच्छां ज्या याकादीम्ह परमेश्वर हे खः।