बरांया सिमा दुगु क्यबपाखे जि मैदानया न्हूगु फल सःगु स्वयेत क्वहां वना, दाखक्यबय् मुखू ह्वयाच्वंगु दु ला कि मदु अले धालेमाय् स्वां ह्वयाच्वंगु दु ला कि मदु धकाः जि स्वयेत वना।
अय्जूगुलिं थज्याःम्ह मनूयागु मन निखे लानाच्वनी। अथे हे ब्याहा मजूनिम्ह मिसां नं प्रभुयागु ज्या मन तयाः याइ, छाय्धाःसा वं थःगु म्हं व आत्मां नं पवित्र जुइगु कुतः याइ। अले ब्याहा जुइ धुंकूम्ह मिसां संसारयागु ज्याखँय् मन तयाच्वनी, छाय्धाःसा वं थः भाःतयात लय्ताय्केगु कुतः यानाच्वनी।
पवित्र मजूगु छुं हे अन दुकाइ मखु। घच्चायापुसे च्वंगु ज्याखँ यानाजुइपिं, अथवा मखुगु खँ ल्हानाजुइपिं सुं हे अन दुकाइ मखु। भ्याःचायागु जीवनयागु सफुलिइ च्वयातःपिं मनूतय्त जक अन दुकाइ।