1 जिमि प्रिय, छ गुलि बांलाः! तसकं हिसि दु! गाचां त्वपुयाः तःगु छंगु मिखा सुकुभत्तुयागु थें च्वं। छंगु सँ गिलादया भिरय् च्वलय्या बथां तिंन्हुया क्वहां वः थें।
छंगु हिसि खनाः जुजु लय्तायादीगु दु। वय्कः छिमि मालिक खः, उकिं वय्कलं धाःथें या।
हे प्रिय, छ गुलि बांलाःम्ह खः! गुलि बांलाः! छंगु मिखा सुकुभत्तुया थें च्वं। खः धात्थें हे छ गुलि हिसि दु!
जिमि यःम्ह प्रियं जिलिसें खँ ल्हानाः थथे धाइ, “हे जिमि प्रिय दँ, अले जिनापं वा।
छ पहाडया कापि व तग्वःगु ल्वहंया पाःचाय् च्वनीम्ह सुकुभत्तु थें च्वँ, छंगु ख्वाः जितः क्यं, छंगु सः न्यने दयेमा, छाय्धाःसा छंगु सः तसकं न्यने यइपुसे च्वं व छंगु ख्वाः तसकं बांलाः।
छंगु मिखा जिपाखें फहिकि, वं जितः हीमी चाय्कूगु दु। गिलाद डाँडां च्वलय्या बथां तिंतिंन्हुयाः क्वहां वयाच्वंगु थें छंगु सँ प्याखं हुलाच्वंगु दु।
गाचां त्वःपुया तःगु छंगु न्यता बागः थलातःगु धालेग्वः थें च्वं।
छंगु छेनय् च्वंगु सँ कर्मेल डाँडा थें छन्त मुकुट पुइकातःगु दु। छंगु छेनय् च्वंगु सँ प्याजीगु रंगया पर्दा थें च्वं। छंगु सँ खना जुजु तसकं मक्ख जुइ।
यहूदाया जुजुया दरबारया बारे परमप्रभुं थथे धयादी, “छ जिगु लागि गिलाद देश व लेबनानया गुँया च्वका थें तसकं बांला। अय्नं जिं धात्थें हे छन्त मरुभूमि व मनू मदुगु शहर यानाबी।
छ बांलाःगुलिं छंगु नां जाति जातितय्गु दथुइ बय्बय् जुल, छाय्धाःसा जिं छन्त बियागु गौरवया कारणं छ तसकं बांलाःगु खः, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।
हे परमप्रभु, छिं कथि ज्वनाः थः प्रजायात ज्वयादिसँ, नायुगु ख्यलय् व गुँइच्वनीपिं छिगु सर्बयया फैच्वलय्त ज्वयादिसँ। कर्मेल डाँडाया गुँइ याकःचा च्वंनाच्वंसां इपिं न्हापा थें हे बाशान व गिलादय् च्वंगु घाँय्ख्यलय् वनाः ज्वयेमा।
रूबेन व गाद कुलयापिन्के यक्व हे पशुत दु। इमिसं याजेर व गिलाद देश खंबलय् व थाय् पशु लहित ज्यूगु खन।
अथे जुयाः मोशां मनश्शेया काय् माकीरया सन्तानतय्त गिलाद बिल अले इपिं अन हे च्वन।
जिगु जुवा छिमिसं क्वब्यु, अले जिके स्यना का, छाय्धाःसा जि स्वजाम्ह व क्वमिलुम्ह खः। अले छिमिसं दुनुगलंनिसें आराम कायेखनी।
थुकथं झीगु ख्वाः उलातःगुलिं प्रभुयागु जलं झल झल थिनाच्वंगु दु। प्रभुयागु जलं झीपिं नं न्हियान्हिथं प्रभु थें जुइत छगू जलं मेगु जलय् हिला वनाच्वनागु दु।