4 जिं इपिं पिवाःतय्त त्वःतावनेवं जिं जिमि प्रिययात नापलात। जिं वयात जिमि मांया छेँय्, जितः बुइकूम्हसय्सियागु क्वथाय् महःतले वनेमब्युसें ज्वनातया।
व मनुखं धाल, “सुथ जुइन, आः जितः वनेब्यु।” याकूबं धाल, “जितः आशिष मब्युतले जिं छितः छ्वये मखु।”
छं सय्कागु खँ न्ह्याबलें लुमंका ति। सय्का थें जु। व छंगु जीवन खः।
जितः यय्कीपिन्त जिं नं यय्के, जितः मालीपिन्सं जितः लुइकी।
हे प्रिय, जितः धयाब्यु, थःगु फैच्वलय्या बथांत गन ज्वयेयंकीगु? अले न्हिनय् इमित गन तयेयंकीगु? छिकपिनि थः पासापिनि बथांया लिक्क जि छाय् थःगु छेनय् गाचां त्वपुयातःम्ह मिसा थें जुयेगु?
जिं सिइके न्ह्यः हे जिगु इच्छायात जिमि मनूतय् जुजुतय्गु रथपाखे यंकल।
छंगु छेनय् च्वंगु सँ कर्मेल डाँडा थें छन्त मुकुट पुइकातःगु दु। छंगु छेनय् च्वंगु सँ प्याजीगु रंगया पर्दा थें च्वं। छंगु सँ खना जुजु तसकं मक्ख जुइ।
जिं छन्त जिमि मांया छेँय् ब्वनायंकीगु जुइ, वं जितः स्यनाब्यूगु खः। जिं छन्त मसला दुगु दाखमद्य व धालेसिया रस त्वंकेगु जुइ।
जिं खिउँगु देशय् सुनां मसीक न्वमवाना, ‘जिं छन्त मफतय् माला’ धकाः याकूबया सन्तानयात मधया। जि परमप्रभुं सत्य नवाये, जिं पाय्छिगु खँ घोषणा याये।”
छिमिसं जितः दुनुगलंनिसें माली अले छिमिसं जितः मालाः लुइकी।
परमप्रभुया लँपु स्वइपिं व वय्कःयात मालीपिं सकसिगु लागिं परमप्रभु भिंम्ह खः।
येशूं इमित नाप लानाः “छिमित शान्ति दयेमा” धकाः धयादिल। इमिसं न्ह्यःने वनाः वय्कःयागु तुति ज्वनाः भ्वपुल।
“फ्वँ, अले छिमित बी, माला स्व, अले छिमिसं लुइके फइ, सः ब्यु, अले लुखा चाय्काबी।
ख्रीष्टयागु मायां झीत सुनां फाये फइ? छु झीत दुःखकष्ट जुल धकाः, म्वाय् थाकुल धकाः, सास्ती बिल धकाः, नये मखन धकाः, पुनेगु मन्त धकाः, ग्यानपुगु वल धकाः, अले तरवारं पाली धकाः झीसं ख्रीष्टयात त्वःते जिल ला?
न च्वय्यागु, न क्वय्यागु, न सृष्टिया छुं नं शक्तिं झीत प्रभु येशू ख्रीष्टयाके दुगु वय्कःया मायां फाये फइ।
सारा धाःसा परमेश्वरं चिनातःगु बाचा थें खः। सारा न्यानातःम्ह भ्वातिं मखु, व स्वर्गयागु यरूशलेम थें खः। अले झीपिं वया सन्तान जुल।