1 चान्हय् लासाय् ग्वःतुलाच्वनाबलय्, जिं जिमि प्रिययात यय्का, जिं वयात माला स्वयाः अय्नं वयात लुइके मफु।
हे जिमि परमेश्वर, न्हिनय् जिं छितः प्रार्थना यानाच्वना, तर छिं लिसः बियामदी। चान्हय् नं जितः सुख शान्ति मदु।
तमय् पाप याये मते, लासाय् ग्वारातुलेबलय् नुगलय् वालास्व! सेला
झसुकाः ततं जि त्यानुइ धुंकल। चच्छिं ख्वयाः जिं थःगु लासा प्याकाच्वना।
हे प्रिय, जितः धयाब्यु, थःगु फैच्वलय्या बथांत गन ज्वयेयंकीगु? अले न्हिनय् इमित गन तयेयंकीगु? छिकपिनि थः पासापिनि बथांया लिक्क जि छाय् थःगु छेनय् गाचां त्वपुयातःम्ह मिसा थें जुयेगु?
जि यःम्ह प्रियया निंतिं लुखा चाय्का बियाः तर जिमि यःम्ह प्रिय ला वने धुंकूगु जुयाच्वन! वं जितः त्वताःवंबलय् जि निराश जुया! जिं वयात मातुमाला तर लुइके मफुत, जिं वयात सःता अय्नं छुं हे लिसः मवः।
हे यरूशलेमया मिसापिं, जिं छिमित छगू आज्ञा बी, छं जिमि यःम्ह प्रिययात नापलात धाःसा छु धायेगु? वयात थथे धयाब्यु, जि वयागु मायाय् दुबय् जुयाच्वनागु दु।
चान्हय् जिगु फुक्क नुगलं छितः यय्कीगु यानाच्वना। सुथय् जिगु आत्मां छितः यय्काच्वना। छिं पृथ्वी व अन च्वंपिनिगु न्याय यानादीबलय्, इमिसं धार्मिकता सय्काकाइ।
गुबलय् तक परमप्रभुयात माले फु वय्कःयात मालेगु या। वय्कः लिक्क दुबलय् हे छिमिसं वय्कःयात सःति।
“चिब्यागु लुखां दुहां वनेगु कुतः या, छाय्धाःसा यक्व मनूतय्सं अनं दुहां वनेत ला स्वइ, अय्नं फइ मखु।
थ्व न्यनाः मरियम काचाकाचां दनाः वन।
वय्कलं हानं स्वक्वः खुसि धयादिल – “यूहन्नाया काय् सिमोन, छं जितः माया याना ला?” “छं जितः माया याना ला” धकाः वय्कलं स्वकः तक न्यनादीगुलिं पत्रुसं नुगः मछिंकाः थथे धाल – “प्रभु, छिं फुक्कं स्यू, जिं छितः माया याः धकाः नं छिं स्यू।” अले वय्कलं धयादिल – “जिमि फैचातय्त ज्व।
वय्कःयात छिमिसं मखंनिसां माया यानाच्वंगु दु। आः नं वय्कःयात छिमिसं मखंनि, अय्नं छिमिसं विश्वास यानाच्वंगु दु। अले धयां मब्याक छिपिं लय्तायाच्वंगु दु।