2 वय्कलं जिगु म्हुतुइ चुपा नयेमा, छाय्धाःसा छिगु माया दाखमद्य स्वयाः नं भिं।
अले वं राहेलयात चुप्पा नल, अले लय्तायाः मिखां ख्वबि हाय्कल।
व थः दाजुपिं फुक्कसित चुप्पा नयाः ख्वल। अले तिनि वया दाजुपिन्सं नं वलिसे खँ ल्हाये फत।
वय्कःया काय्यात हनाबना ति। मखुसा वय्कः तंम्वयादी अले वय्कलं छिमित नाश यानादी। वय्कःया शरणय् वंपिं धाःसा धन्य जुइ।
हे परमप्रभु! गुलि तःजि छिगु मदिक्क दयाच्वनीगु माया! छिगु पपूया किचलय् मनूतय्सं शरण कयाच्वंगु दु।
जितः छिनापं हे यंकादिसँ, झीपिं याकनं हे बिस्युं वनेनु! जुजुं जितः थः द्यनेगु कोथाय् यंकादीमा। जिपिं छिके लय्ताये अले खुशी जुये, अले दाखमद्य स्वयाः नं छिगु मायाया प्रशंसा याये। इमिसं छितः ल्वय्क माया याइ।
वय्कलं जितः भ्वय् नयेगु छेँय् यंकादिल, जिके दुगु झण्डा वय्कःया मतिना खः।
छंगु मतिना गुलि जक यइपुस्से च्वं, जिमि तसकं यःम्ह मय्जु, जिमि भम्चा, दाखमद्य स्वयाः नं छं याःगु माया तसकं बांलाः। अले मेमेगु छुं नं मसला स्वयाः छंगु अत्तर नस्वाः वः।
वयागु म्हुतु तसकं साःगुलिं जाः, व तसकं बांलाःम्ह खः। व जिमि यःम्ह प्रिय खः, जिमि पासा नं खः, हे यरूशलेमया मिसापिं, जिमि प्रिय थथे हे खः।
झीपिं सुथ न्हापां हे दाखक्यबय् वनेनु, दाखमाय् मुखू ह्वयाच्वंगु दु, अले धालय्माय् स्वां ह्वये त्यंगु स्वःवनेनु, अन जिं छन्त तसकं माया याये।
छ गुलि बांलाः अले हिसि दु, हे प्रिय, छंगु मायाय् गुलि आनन्द दु।
अले छंगु म्हुतु तसकं भिंगु दाखमद्य थें जुइ। म्हुतुसि व वा जुया जिगु दाखमद्य बिस्तारं जिमि यःम्ह प्रिययाके थ्यनेमा।
थन सियोन पर्वतय् दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं पृथ्वीया फुक्क जातिया निंतिं छगू भ्वय् तयार यानादी। व भ्वय् तसकं साःगु चीजबीजं व दक्वसिबय् भिंगु दाखमद्यं जाःगु जुइ।
नयाच्वंबलय् येशूं मरि कयाः परमेश्वरयात सुभाय् बियाः कुचा कुचा थलादिल। अले चेलातय्त इनाः थथे धयादिल – “थ्व मरि कयाः न। थ्व जिगु म्ह खः।”
“अले व दनाः थःगु छेँय् लिहां वल। व लँय् वयाच्वंगु वया अबुं तापाकंनिसें हे खन। वयात खनाः तसकं माया वन। अले ब्वाँय् वनाः थःकाय्यात घय्पुयाः चुप्पा नल।
जिपिं लःजहाजय् च्वनाः टुरोसं टोलेमाइसय् थ्यंकः वया। दाजुकिजापिन्त नाप लानाः जिपिं छन्हु अन हे च्वना।
आम्कन च्वंपिं दाजुकिजापिं सकसितं थःथवय् यचु नुगलंनिसें माया यानाः ज्वजलपा यायेगु या। ख्रीष्टया मनूत, छिमित शान्ति दयाच्वनेमा।