2 मोआबी रुथं नाओमीयात धाल, “जितः बुँइ वनेबियादिसँ, सुनां जितः दया याइ वयागु ल्यूल्यू वनाः तछ्वगुँइँ मुना हये।” अले वं धाल, “हुँ जिमि म्ह्याय्।”
वं छ्वःपिं मनूतय्सं लिहां वयाः वयात धाल, “जिपिं छिकपिनि दाजु एसावयाथाय् वनाः वया। वय्कः आः छितः नापलायेत प्यसः मनू ज्वनाः वयाच्वंगु दु।”
छिमिसं थःगु दाखक्यबं दाख खाइबलय् फुक्कं दाख खाये मते अले बँय् कुतुं वंगु दाख नं काये मते। व नये मखंपिं व परदेशीतय्गु निंतिं त्वःताब्यु। जि परमप्रभु छिमि परमेश्वर खः।
“‘मेपिं मनूतय्त क्वह्यंकाः खँ ल्हाना जुइ मते। “‘छिमिसं जःलाखःलापिनिगु जीवन आपतय् लाइगु छुं नं ज्या याये मते। जि परमप्रभु खः।
“‘छिमिसं थःगु बाली लइबलय् बुँया सिथ तक लये मज्यू। अले बुँइ कुतुं वंगु अन्न नं मुने मते।
“‘छिमिसं बाली लयेबलय् बुँ सिथय् सिथय् थ्यंक लये मते। अले बाली लयेबलय् बँय् लाःगु नं मुने मते। छिमिसं उकियात नये मखंपिन्त व विदेशीपिन्त त्वःताब्यु। जि परमप्रभु छिमि परमेश्वर खः।’”
उकिं रुथं ज्यामितय्गु ल्यूल्यू जुयाः तछ्वगुँइँ मुना जुल। थथे जुल तछ्वगुँइँ मुनेत व एलीमेलेकया थःलाःम्ह बोअजया बुँइ थ्यन।
वं जितः ज्यामितय् ल्यूल्यू वनाः लयाः पंचिनातःगु तछ्वमाया दथुइ तछ्वगुँइँ मुंके ब्यु धकाः इनाप यात। भचा जक बल्चाय् आराम कायेगु सिवाय् वं सुथंनिसें ज्या याना हे च्वगु दु।”
हन्नाहं धाल, “सुभाय्, जितः छिगु माया सदां दयाच्वनेमा।” अले व अनं वनाः छुं नसाः नल अले हाकनं दुखी जुइगु त्वःताछ्वत।